Afasia
deterioración da linguaxe despois de ter sido adquirida de xeito normal From Wikipedia, the free encyclopedia
A afasia é un trastorno da linguaxe, consistente na deterioración da linguaxe despois de ter sido adquirida de xeito normal e sen déficit intelectual correlativo. O termo afasia foi acuñado en 1864 polo médico francés Armand Trousseau.
 | Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos. Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. |
As causas principais son:
- tumores
- enfermidades infecciosas (como a meninxite);
- enfermidades dexenerativas (como a esclerose múltiple);
- accidentes con traumatismo cranial;
- tensión metabólica (intoxicacións);
A dificultade da linguaxe máis común dos afásicos é a incapacidade para falar correctamente por problemas de decodificación, memoria e de sintaxe. Debido a que os afásicos frústranse con facilidade, é destacábel o papel da relaxación, o xogo, a pantomima e das actividades interesantes para o suxeito, xunto co adestramento auditivo intenso.
- Afasia de Broca ou afasia motora
- por lesión na área de Broca, que se pode tamén estender ao córtex frontal adxacente[1]. Vese afectada principalmente a emisión verbal, que fica moitas veces reducida a unha palabra ou algunhas expresións estereotipadas. A linguaxe espontánea é sempre pobre e asume un estilo "telegráfico": substantivos ou formas nominais do verbo (o chamado agramatismo). A perturbación afecta á realización das sílabas fónicas, sen realmente afectar o sistema fonolóxico. Pertúrbase tamén a escrita (agrafía). Non se ven afectadas, porén, a recepción dos signos verbais, a comprensión ou a lectura.
- Afasia de Wernicke ou afasia sensorial
- por lesións na área de Wernicke (rexión temporal). A fala é fluída, mais resulta difícil de comprender debido a que se deforman as palabras (parafasia literaria), substitúense os termos esperados por outros (parafasia verbal) e prodúcense iteracións (perseveración). O mesmo acontece na escrita (paragrafía) e na lectura en voz alta (paralexia). Vense afectadas a comprensión oral e escrita. Distínguense tres tipos de afasias sensoriais, posibelmente relacionadas con áreas distintas da zona de Wernicke:
- unha con xordeira verbal,
- outra con incomprensión verbal,
- outra dominada pola desorganización da atención.
- Afasia de condución
- por lesións do fascículo arqueado (xunción paríeto-temporal posterior). Consiste nunha perturbación da repetición das palabras e frases e por unha linguaxe espontánea, perturbada por "engavetamentos" (telescopages en francés) de palabras e por autocorreccións. O mesmo que na afasia de Broca, a comprensión non se ve afectada.
- Afasia global transitoria
- cando se interrompe temporalmente o rego sanguíneo na arteria cerebral media.
