Abdul Hamid II

Abdul Hamid II (en turco otomán: عبد الحميد ثانی, `Abdü’l-Ḥamīd-i sânî; en turco: İkinci Abdülhamit), nado en Istambul o 21 de setembro de 1842 e finado na mesma cidade o 10 de febreiro de 1918, foi o 34.º sultán do Imperio Otomán e o último que exerceu control efectivo sobre o estado en descomposición.^[1] Dirixiu o imperio durante o período de decadencia, con rebelións particularmente nos Balcáns, e tivo unha guerra sen éxito contra o Imperio Ruso, seguida doutra guerra vitoriosa contra o reino de Grecia en 1897. Hamid II gobernou dende o 31 de agosto de 1876 ata que foi deposto pouco despois da revolución dos Mozos Turcos o 27 de abril de 1909. Por un acordo cos republicanos Mozos Otománs, promulgou a primeira constitución otomá o 23 de decembro de 1876,^[2] que foi un sinal de pensamento progresista que marcou o principio do seu goberno. Con todo, máis adiante, notou a influencia occidental nos asuntos otománs e citando desacordos co parlamento^[2] suspendeu tanto a constitución como o parlamento en 1878 e obtivo un maior poder e control efectivo.

Abdul Hamid II

Nome orixinal	(ota) عبد الحميد ثانی
Biografía
Nacemento	21 de setembro de 1842 Istambul, Turquía
Morte	10 de febreiro de 1918 (75 anos) Palácio de Beylerbeyi, Turquía (pt)
Lugar de sepultura	Mausoleum of Mahmud II (en)
Sultán do Imperio Otomán
31 de agosto de 1876 – 27 de abril de 1909 ← Murat V (pt) – Mehmed V →
Sultán
Datos persoais
Relixión	Islam e Sufi (en)
Actividade
Lugar de traballo	Istambul
Ocupación	monarca
Outro
Título	Sultán
Familia	Dinastia Otomana (pt)
Cónxuxe	Mediha Nazikeda Kadın Sazkar Hanım Müşfika Kadın Peyveste Hanım Fatma Pesend Hanım Behice Hanım Emsalinur Kadın Azize Dilpesend Kadın Nurefsun Kadın Mezidemestan Kadın Bedrifelek Kadın Bidar Kadınefendi Saliha Naciye Kadın
Fillos	Ulviye Sultan  () Mediha Nazikeda Kadın Şehzade Mehmed Selim  () Bedrifelek Kadın Zekiye Sultan  () Bedrifelek Kadın Naime Sultan  () Şehzade Mehmed Abdülkadir  () Bidar Kadınefendi Şehzade Ahmed Nuri  () Naile Sultan  () Azize Dilpesend Kadın Şehzade Mehmed Burhaneddin  () Mezidemestan Kadın Şehzade Mehmed Burhaneddin  () Mezidemestan Kadın Hamide Ayşe Sultan  () Müşfika Kadın Şadiye Sultan  () Emsalinur Kadın Refia Sultan  () Sazkar Hanım Şehzade Abdurrahim Hayri  () Peyveste Hanım Hatice Sultan  () Fatma Pesend Hanım Şehzade Mehmed Abid  () Saliha Naciye Kadın
Pais	Abd-ul-Medjid I   e Tirimüjgan
Irmáns	Murat V Mehmed V Şehzade Mehmed Burhaneddin Şehzade Ahmed Nureddin Şehzade Selim Süleyman Mehmed VI Ahmed Kemaleddin
Parentes	Rahime Perestu, pai adoptivo
Premios
Cabaleiro da Orde do Vélaro de Ouro  Grand Commander of the Royal House Order of Hohenzollern (en)  Royal Order of Kamehameha I (en)  Order of Saint Hubert (en)  Orde do Crisantemo  Gran Cruz da Orde da Torre e a Espada  Gran Cruz da Orde de San Olaf  Orde Suprema da Santísima Anunciación  Orde da Aguia Negra  Real Orde dos Serafíns  Order of the Royal House of Chakri (en)
Sinatura
Descrito pola fonte	Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Абдул-Хамид II)

A modernización do Imperio Otomán tivo lugar durante o seu reinado, e incluíu a reforma da burocracia e a extensión da rede de ferrocarrís. Ademais desta modernización, estableceuse un sistema para rexistrar a poboación e o control da prensa, ademais da primeira lei de educación moderna en 1898. Na educación foi onde máis alcance tiveron estas modernizacións, establecéndose moitas escolas profesionais (dereito, artes, comercio, enxeñaría, veterinaria, aduanas, granxa, lingüística...). A universidade de Istambul, a pesar de ser pechada por Hamid II en 1881, reabriu en 1900, e estenduse a rede de escolas secundarias, primarias e militares. Desenvolvéronse os sistemas de trens e telégrafos, principalmente por empresas alemás.^[2] Durante o seu reinado, o imperio caeu na bancarrota, levando ao establecemento da Administración Otomá da Débeda Pública en 1881.

No estranxeiro, Abdul Hamid II foi alcumando o "Sultán Vermello" ou "Abdul o Maldito", debido aos masacres de armenios e asirios durante a súa etapa e ao uso da policía secreta para silenciar os disidentes e republicanos.^[3][4] Estas iniciativas provocaron un intento de asasinato en 1905 por revolucionarios armenios.^[5]

Notas

1. Overy, Richard páx. 252, 253 (2010)
2. "Abdulhamid II | biography – Ottoman sultan". Consultado o 2015-09-29.
3. "Sultan beaten, capital falls, 6,000 are slain". The New York Times. 25 de abril de 1909.
4. Hamamdjian, Vahan (2004). Vahan's Triumph: Autobiography of an Adolescent Survivor of the Armenian Genocide. iUniverse. p. 11. ISBN 978-0-595-29381-0.
5. Panossian, Razmik (13 de agosto de 2013). The Armenians: From Kings and Priests to Merchants and Commissars. Columbia University Press. p. 165. ISBN 978-0-231-13926-7.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Abdul Hamid II

Bibliografía

• Abdul Hamid II Biography
• All Documents about Abdul Hamid in English from a Turkish Web SiteArquivado 23 de xuño de 2020 en Wayback Machine.
• Overy, Richard. The Times Complete History of the World, HarperCollins Publishers ISBN 9780007315697 (2010)
• Akarli, Engin D. (2001). "The Tangled Ends of an Empire and Its Sultan". En Leila Tarazi Fawaz; C. A. Bayly. Modernity and Culture: From the Mediterranean to the Indian Ocean. Nova York: Columbia University Press. pp. 261–284. ISBN 978-0-231-11426-4.
• Georgeon, François (2003). Abdülhamid II. Le sultan calife. París: Fayard.
• Shaw, Stanford J.; Shaw, Ezel K. (1977). History of the Ottoman Empire and Modern Turkey. Vol. 2: Reform, Revolution, and Republic: The Rise of Modern Turkey, 1808–1975. Cambridge, U.K.: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-29166-8.
• Yasamee, F. A. K. (1996). Ottoman Diplomacy: Abdülhamid II and the Great Powers, 1878–1888. Istambul: ISIS. ISBN 978-975-428-088-3.
• Pears, Edwin Sir (1917). The Life of Abdul Hamid (1 ed.). Londres: Constable and Company Ltd. Consultado o 17 de marzo de 2019 – vía Internet Archive.
• Haslip, Joan (1973). The Sultan: The life of Abdul Hamid (2 ed.). ISBN 978-0297765196.

Outros artigos

• Xenocidio armenio

Ligazóns externas

• II. Abdul Hamid Forum in EnglishArquivado 02 de febreiro de 2010 en Wayback Machine. II. Abdul Hamid Forum in English
• II. Abdülhamit Dönemi Olayları – ittihat Ve Terakki Ödev Sitesi
• US Library of Congress Abdul Hamid II Photo Collection – about 1,800 photographs mounted in albums, ca. 1880–1893
• television show series of TV episodes that are true stories about his life written by his right-hand man