Xudaísmo conservador
From Wikipedia, the free encyclopedia
O Xudaísmo Masortí (Conservador) xorde en Alemaña a mediados do século XIX como unha reacción ao xudaísmo reformista, posicionándose como unha síntese entre este último e o xudaísmo ortodoxo. Xunto a estas dúas, o xudaísmo conservador é unha das tres grandes correntes relixiosas do xudaísmo. O xudaísmo conservador institucionalizouse nos EUA arredor do 1900.
![]() | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde decembro de 2020.) |
O conservadorismo postula a devoción á tradición e lei xudía (masoret e xalaxá), cun achegamento aberto e positivo ao mundo moderno, á democracia e ao sionismo.
Os principios do Xudaismo Conservador inclúen:
- A "dedicación á Xalaxá... [como unha] guía para as nosas vidas".
- Un ensino non fundamentalista dos principios da fe xudaica.
- Unha actitude positiva para a cultura moderna.
- Unha aceptación tanto dos métodos tradicionais-rabínicos como dos académicos e críticos no que ao estudo dos textos relixiosos do xudaísmo se refore.
O Xudaísmo Conservador ten as súas orixes na escola coñecida como o Positivismo Histórico Xudaico, desenvolvida en 1850 como unha reacción ás posicións máis liberais adoptadas polo xudaísmo reformista. O termo conservador denotaba a intención desta corrente de conservar a tradición, no canto de reformarla ou abandonala. O uso do devandito termo está totalmente desprovisto das súas connotacións políticas.
Para evitar as confusións ás que o termo convida, algúns rabinos nos Estados Unidos e o Canadá propoñen utilizar o termo Masortí, que en hebreo significa tradicional, que foi adoptado polas divisións israelí e mundial do movemento.