From Wikipedia, the free encyclopedia
Os sabeanos ou sabeos (Sabeano: 𐩪𐩨𐩱, s¹bʾ, árabe: ٱلسَّبَئِيُّوْن, romanizado: as-Sabaʾiyyūn, hebreo: סְבָאִים, romanizado: Səḇāʾīm) foron un antigo grupo de Arabia do Sur.[1] Falaban a lingua sabea, unha das linguas antigas do sur de Arabia.[2] Fundaron o reino de Sabáʾ (árabe: سَبَأ) no actual Iemen,[3][4] que se cría que era a terra bíblica de Sabá[5][6][7] e "o máis antigo e importante dos reinos de Arabia Sur".[1]
A data exacta da fundación de Sabá é un punto de desacordo entre os estudosos. Kenneth Kitchen data o reino entre o 1200 a.C. e o 275 a.C., coa súa capital en Maʾrib, no que hoxe é Iemen.[8] Por outra banda, Israel Finkelstein e Neil Asher Silberman cren que "o reino sabeo comezou a florecer só a partir do século VIII a.C." e que a historia de Salomón e a Raíña de Sabá é "unha peza teatral anacrónica do século VII".[9] O reino caeu despois dunha longa pero esporádica guerra civil entre varias dinastías iemenitas que reclamaban realeza,[10][11] disto, o defunto Reino himyarita xurdiu como vencedor.
Os sabeos son mencionados varias veces na Biblia hebrea. No Corán,[12] descríbese como Sabá (سَبَأ, non debe confundirse con Ṣābiʾ, صَابِئ),[3][4] ou como Tubbaʿ (árabe: قَوْم تُبَّع).[13][14]
A orixe do Reino de Sabá é incerta. Kenneth Kitchen data o reino ao redor do 1200 a.C.,[8] mentres que Israel Finkelstein e Neil Asher Silberman escriben que "o reino de Sabáo comezou a florecer só a partir do século VIII a.C.".[15] Orixinalmente, os sabeos eran unha "comunidade" dos shaʿbs (Lingua sabea 𐩦𐩲𐩨𐩪), ao bordo do deserto de Sayhad. Moi cedo, a principios do I milenio a.C., os líderes políticos (𐩱𐩣𐩡𐩫) nesta comunidade tribal conseguiron crear unha enorme mancomunidade de shaʿbs que ocupaba a maior parte do territorio de Arabia Sur e tomou o título 𐩣𐩫𐩧𐩨 𐩪𐩨𐩱 mkrb sbʾ, "Mukarrib dos sabeos".[16]
Varios factores provocaron un importante declive do estado e da civilización sabaeana a finais do I milenio a.C..[17] Sabá foi conquistada polos himyaritas no século I a.C., pero despois da desintegración do primeiro Reino Himyarita dos Reis de Sabá e Dhū Raydān, o Reino de Sabá Medio reapareceu a principios do século II.[18] Nótese que o Reino de Sabá Medio era diferente do Antigo Reino de Sabá en moitos aspectos importantes.[19] O reino de Sabá foi finalmente conquistado polos Ḥimyaritas a finais do século III, e nese momento, a capital era Ma'rib. Estaba situada ao longo da franxa de deserto chamada Sayhad polos xeógrafos árabes medievais, que agora recibe o nome de Ramlat al-Sab'atayn.
O pobo sabeo utilizaba unha antiga lingua semítica propia, o sabao ou himiaritica, que é o que se basea o etíope. Cada un destes pobos tiña reinos rexionais no antigo Iemen, cos mineos en Wādī al-Jawf ao norte, os sabeos no extremo suroeste, estendéndose desde as terras altas ata o mar, os Qatabānians ao leste deles, e os Ḥaḑramites ao leste deles. Os sabeos, como os outros reinos iemenitas do mesmo período, estiveron implicados no lucrativo comercio de especias, especialmente o incenso e a mirra.[20] Deixaron moitas inscricións na monumental antiga escritura surarábiga ou Musnad, así como numerosos documentos na cursiva relacionada Escritura zabur.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.