escritora galega From Wikipedia, the free encyclopedia
María González Lopo, coñecida como María Lopo, nada en Vigo en 1967, é unha ensaísta, investigadora e tradutora galega.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 20 de novembro de 1967 (56 anos) Vigo, España |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España |
Educación | Universidade de Santiago de Compostela |
Director de tese | Marc Gontard (pt) |
Actividade | |
Ocupación | escritora |
Lingua | Lingua castelá, lingua francesa e lingua galega |
Licenciada en filoloxía francesa pola Universidade de Santiago de Compostela e graduada e doutorada en literatura francesa pola Universidade da Alta Bretaña en Rennes,[1] onde deu clase nos anos noventa. Foi profesora de Literatura Francesa da Universidade de Santiago de Compostela e é profesora numeraria de Francés de IES.
En Francia publicou un estudo sobre o teatro radiofónico de Samuel Beckett (2000), e os libros Guillevic et sa Bretagne (2004) e Univers Guillevic (2017), centrados no poeta bretón Guillevic, no que é especialista.
Como investigadora, interesouse sobre todo pola poesía francesa contemporánea e polo celtismo, incluídas as relacións de Galicia co mundo celta, temas sobre os que publicou numerosos escritos en revistas especializadas e na prensa. Coordinou o monográfico Labirintos celtas de Unión Libre (1997) e editou en 2019 dúas antoloxías poéticas galaico-bretoas complementarias: "Barzhaz Bihan Galiza. Mostra de poesía galega", en edición bilingüe galego-bretón, e "Canto e contracanto. Antoloxía de poetas de Bretaña", en edición multilingüe galego, bretón, francés e inglés.
Publicou un ensaio xeral sobre o tema identitario, titulado "O lugar", no volume "Indíxenas" dos mesmos cadernos (2002). Reuniu numerosos escritos en galego, bretón, francés e español na obra Ensaios en espiral (2014).
En Galicia ocupouse do estudo e coñecemento das culturas celtas, mentres que en Francia propagou o estudo e coñecemento de Galicia, pois a ela se deben numerosos artigos sobre a mesma en revistas francesas como Celtics, Bretagne ou Cahiers Galiciens-Cadernos Galegos-Kaieroù Galizek, e tres libros profusamente ilustrados: Fisterra (1999), La Galice (2002) e Galice & Compostelle, l'autre Finistère (2009).
Traduciu desde o francés ao galego á poeta bretoa Anjela Duval, a Alquimia do verbo de Rimbaud, ao cantautor Léo Ferré, á poeta surrealista Joyce Mansour e ao poeta Guillevic, así como a numerosos poetas galegos ó francés. É autora da antoloxía bilingüe galego-bretoa Moito máis que mil anos / Muioc’h kalz eget mil bloaz (2000) de Claudio Rodríguez Fer e, con Annick Boilève-Guerlet, das traducións Viaxes a ti / Voyages à toi (2008) e Os amores profundos / Les amours profonds (2016), mentres que con Marianne Equy traduciu Diálogos imposibles / Dialogues impossibles (2018), todas obras de Claudio Rodríguez Fer.
Forma parte do comité fundacional de Unión Libre. Cadernos de vida e culturas e colaborou en numerosos xornais e revistas, como, ademais das xa citadas, La Voz de Galicia, Galicia Internacional, Ínsula, Moenia, Serta, Boletín Galego de Literatura ou Clave Orión.
Especialista na actriz exiliada galega María Casares, publicou en 2008 Cartas no exilio. Correspondencia entre Santiago Casares Quiroga e María Casares (1946-1949) e en 2016 O tempo das mareas. María Casares e Galicia. Ademais, a súa obra teatral O meu nome é María Casares (Unión Libre, núm. 13, Sada, Ediciós do Castro 2007) foi adaptada en 2008 polo grupo Sarabela Teatro co título de María Casares. A vida triunfante,[2] con dirección e dramaturxia de Ánxeles Cuña Bóveda, representándose en diversas cidades de Galicia e en París.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.