Lepidodendron
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lepidodendron é un xénero extinto de primitivas plantas vasculares licopodianas pertencente á orde Lepidodendrales. Está ben conservado e é común no rexistro fósil. Igual que outras Lepidodendrales, as especies de Lepidodendron eran plantas de porte arbóreo que vivían en ambientes de bosques xeradores de carbón de terras húmidas. Ás veces acadaban alturas de 50 m,[1] e os troncos podían ter 1 m de diámetro. Adoitan chamarse "árbores con escamas" (como indica o seu nome en grego), debido a que a súa casca estaba cuberta de bases foliares con forma de diamante ou escama, desde as cales crecían as follas durante as primeiras etapas de crecemento. Tamén se coñecen, xunto con outras, como licófitas arborescentes. Prosperaron durante o período carbonífero (hai entre 358,9 e 298,9 millóns de anos), e persistiron ata o final do período permiano hai uns 252 millóns de anos. O xénero está máis estreitamente emparentado cos modernos Isoetes que cos modernos licopodios. No sistema de clasificación de formas usada en paleobotánica, Lepidodendron utilízase tanto para referirse á planta completa coma para os seus restos de talos e follas.
Lepidodendron Rango fósil: Carbonífero inferior - Permiano superior | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Fragmento dun tronco mostrando as cicatrices deixadas polas bases foliares | |||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||
| |||||||||||||
Especies | |||||||||||||
| |||||||||||||
Sinonimia | |||||||||||||
|