John Robert Schrieffer

John Robert Schrieffer
	; (1972)
Biografía
Nacemento	31 de maio de 1931 ; Oak Park, Estados Unidos de América (pt)
Morte	27 de xullo de 2019 (88 anos); Tallahassee, Estados Unidos de América
Lugar de sepultura	Greenwood Cemetery (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Educación	Universidade de Illinois en Urbana-Champaign - Doutor en filosofía (–1957); Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts ; Eustis High School (en)
Director de tese	John Bardeen
Actividade
Campo de traballo	Física e supercondutividade
Ocupación	físico , profesor universitario
Empregador	Universidade Estatal de Florida (1992–2019) ; Laboratorio Nacional de Los Álamos (1991–2006) ; Universidade de Califórnia en Santa Bárbara (1980–1997) ; Exxon Research & Engineering Company (en) (1979–2006) ; Universidade de Pensilvania (1962–1979) ; Universidade de Illinois en Urbana-Champaign (1959–1962) ; Universidade de Chicago (1957–1960) ; Universidade de Birmingham (pt)
Membro de	Academia de Ciencias da URSS (membro estranxeiro) (1988–); Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (Membro da Academia Nacional de Ciencias dos Estados Unidos) (1971–); Real Academia Danesa de Ciencias e Letras ; Sociedade Filosófica Estadounidense ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; Academia de Ciencias de Rusia ; Sociedade Estadounidense de Física
Profesores	John Bardeen
Lingua	Lingua inglesa
	Premios (1983) Medalla Nacional de Ciencia; (1972) Premio Nobel de Física; (1968) Prêmio Comstock de Física (pt) ; (1968) Prêmio Oliver E. Buckley de Matéria Condensada (pt) ; (1966) Bolsa de estudos Guggenheim; Membro da Sociedade Estadounidense de Física ;

John Robert Schrieffer, nado en Oak Park (Illinois) o 31 de maio de 1931 e finado en Tallahassee (Florida) o 27 de xullo de 2019, foi un físico estadounidense, galardoado co Premio Nobel de Física no ano 1972 polos seus estudos sobre supercondutividade.

Datos rápidos Biografía, Nacemento ...

Pechar

Traxectoria

En 1940 a súa familia trasladouse a Manhasset, no estado de Nova York, e en 1947 a Eustis, Florida, onde o seu pai decidiu abandonar a súa profesión de farmacéutico e dedicarse á industria dos cítricos.

Tras licenciarse en física, despois de iniciar os estudos de enxeñería, no Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts no 1953 baixo a supervisión de John C. Slater, iniciou un posgrao na Universidade de Illinois onde coñeceu a John Bardeen, do cal foi o seu asistente.

Investigacións científicas

Tras resolver un problema teórico da condución eléctrica en superficies semicondutoras, Schrieffer pasou un ano no laboratorio, aplicando a teoría a varios problemas superficiais. No ano 1957, antes de finalizar os seus estudos, desenvolveu a Teoría BCS sobre a supercondutividade xunto con John Bardeen e Leon Cooper. Esta teoría describe como cando baixa moito a temperatura maniféstase nos electróns unha grande forza de atracción que os fai fluír emparellados de forma que, ao pasar preto dun núcleo atómico, o primeiro electrón cede enerxía que é despois recuperada polo seu compañeiro.

Tras finalizar os seus estudos e doutorarse no 1958 sobre a supercondutividade, Schrieffer continuou traballando sobre esta materia na Universidade de Birmingham, na Universidade de Chicago e na de Illiniois e no Instituto Niels Bohr de Copenhague. No ano 1961 foi designado profesor da Universidade de Filadelfia.

En 1972 foi galardoado co Premio Nobel de Física, xunto con John Bardeen e Leon Cooper, polos seus traballos conxuntos sobre a teoría da supercondutividade, coñecida como Teoría BCS.

En 1984 foi profesor de física teórica na Universidade de California. En 6 de novembro de 2005 Shrieffer foi condenado a dous anos de prisión por ser o culpable da morte dunha persoa nun accidente automobilístico causado o ano anterior, e ingresou no R.J. Donovan Correctional de San Diego (California) o 26 de setembro de 2006.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Páxina do Instituto Nobel, Premio Nobel de Física 1972 (en inglés).