Illa Livingston
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
A illa Livingston (en ruso Smolensk) é unha illa antártica nas illas de Shetland do Sur, na Antártida occidental que se estende entre a illa Greenwich e a illa Snow (Illa nevada) nas illas de Shetland do Sur. Esta illa foi a primeira terra descuberta ao sur da latitude 60° en 1819, e o nome de Livingston, aínda que de orixe descoñecida, estableceuse no uso internacional desde principios de 1820.
| Illa Livingston | |
|---|---|
 Localización da illa | |
 Mapa da illa | |
| Situación | |
| País |  Antártida, reclamada por  Arxentina,  Chile e o  Reino Unido |
| Arquipélago | Illas Shetland do Sur |
| Mar | Océano Antártico |
| Coordenadas | |
| Xeografía | |
| Superficie | 974 km² |
| Longura máxima | 73 km |
| Largura máxima | 35 km |
| Punto máis alto | 1700 m Mount Friesland |
| Distancia a terra | 110 km |
| Demografía | |
| Capital | St. Kliment Ohridski |
| Poboación | Deshabitada |
Livingston está situado no océano Antártico, ao noroeste de Cabo Roquemaurel, na parte continental da Antártida, no sur-sueste do Cabo de Fornos en América do Sur, 796 km ao sueste das illas Diego Ramirez (a terra máis meridional de América do Sur), 1.063 km (661 mi) ao sur das Illas Malvinas, 1.571 km ao suroeste das illas Xeorxias do Sur, e 3.040 km do Polo Sur.
A illa forma parte do arquipélago das Shetlands do Sur, unha cadea de illas que se estende en dirección leste-nordés a oeste-suroeste, e separada da próxima Península Antártica polo Estreito Bransfield, e de América do Sur polo Paso Drake. As Shetlands do sur cobren unha superficie total de terra que comprende (do leste ao oeste) Illa Clarence, Illa Elephant, Illa Rei Xurxo, Illa Nelson, Illa Robert, Illa Greenwich, Illa Livingston, Illa Decepción, Illa Snow, Illa Low e Illa Smith, así como numerosos illotes e rochas máis pequenos.
A illa ten 73 km. de longo e o seu largo varía desde os 5 km aos 36 km, cunha superficie de 974 km²[1][2] hai moitos illotes e rochas nas augas circundantes, sobre todo na costa norte. A máis importante entre as illas máis pequenas adxacentes son Illa Rugged na Península Byers (que tamén contén un pequeno lago de auga doce chamado Lago Basalt), Illa Half Moon en Baía Moon, Illa Desolación en Baía Hero e Illa Zed ao norte.
Os cantíls de xeo, que a miúdo se retiran durante as últimas décadas para descubrir novas calas, praias e puntas, forman a maior parte da costa. Fóra de zonas illadas, a superficie terrestre está cuberta por unha capa de xeo.
Foi navegando a Valparaíso durante 1819 cando o capitán William Smith se desviou da súa ruta ao sur do Cabo de Fornos, e o 19 de febreiro de 1819 avistou o extremo nordés de Livingston, Williams Point. Esa foi a primeira terra descuberta ao sur dos 60° de latitude sur, na actual área do Tratado Antártico.[3]
Uns meses máis tarde, Smith volveu visitar as Shetland do Sur para desembarcar na illa Rei Xurxo, o 16 de outubro de 1819 e reclamar a posesión para o Reino Unido de Gran Bretaña e Irlanda. Mentres tanto, un buque español danado polo mal tempo no paso Drake afundíuse na costa norte de Livingston en setembro de 1819. O barco de 74 canóns San Telmo comandado polo capitán Rosendo Porlier era o buque insignia dunha escuadra naval española. Máis de 600 persoas morreron cando o "San Telmo" afundiuse, foron as primeiras persoas rexistradas en morrer na Antártida. Ninguén sobreviviu, partes dos seus restos foron atopadas posteriormente por cazadores de focas na praia de Half Moon, no cabo Shirreff.
Durante o mes de decembro de 1819 william Smith volveu coa súa nave ás Shetlands do sur. Fletado polo capitán William Shirreff, oficial de mando británico no Pacífico, estacionado en Chile, e acompañado polo tenente Edward Bransfield, encargado de inspeccionar e cartografarr as novas terras. O 30 de xaneiro de 1820 avistaron as montañas da Península Antártica, sen saber que tres días antes o continente xa fora descuberto pola expedición antártica rusa de Fabian Gottlieb Thaddeus von Bellingshausen e Mihail Lazarev.
Un ano máis tarde, Bellingshausen e Lazarev circunnavegaran a Antártida e chegaran á rexión das Shetlands do Sur en xaneiro de 1821 para atopar máis de 50 recipentes seladores americanos e ingleses e 1000 homes que desollaban centos de miles de peles de focas. Mentres que navegaba entre a illa Decepción e Livingston (chamada Smolensk polos rusos) Bellingshausen atopouse co capitán americano Nathaniel Palmer, outro pioneiro da exploración antártica, que se di avistou o continente durante o novembro anterior.
Atópanse en Livingston as bases de verán San Clemente de Ohrid (Bulgaria) e Juan Carlos I (España) en baía Sur. Tamén existe nela o Campamento Científico Livingston, na península Byers, pertencente a Arxentina e o Campamento Byers, de carácter internacional pero mantido por España. No cabo Shirreff atópanse xuntas a Base Doutor Guillermo Mann de Chile e a Base Cabo Shirreff dos Estados Unidos.
A Base P do Reino Unido ou Illa Livingston (Station P - Livingston Island) situada en 62°40′S 61°00′O. Foi un campamento ocupado desde o 29 de decembro de 1957 ata o 15 de marzo de 1958.[4]
