Historia da zooloxía
From Wikipedia, the free encyclopedia
A historia da zooloxía trata do estudo dos progresos que, sobre o coñecemento dos animais, foron acadados polos homes no curso dos tempos, desde a máis remota antigüidade até o presente.
Atención: Este artigo ou apartado precisa dun traballo de revisión.
Cando os problemas se resolvan, retire esta mensaxe, pero non quite esta mensaxe ata que estea todo solucionado. De ser posible, sería mellor substituír este marcador por outro máis específico. (Desde maio de 2019) |
Este artigo ou sección precisa dunha revisión ortográfica e/ou de gramática (recurso útil: corrector ortográfico en liña de galego). Podes axudarte do revisor ortográfico, activándoo en: Preferencias → Trebellos → Navegación → Ortografía: Activar o revisor ortográfico. Colabora connosco neste artigo e noutros en condicións semellantes para que a Galipedia mellore e medre. |
Aínda que o concepto de zooloxía como un único campo coherente xurdiu hai poucos séculos, a ciencia zoolóxica foi nacendo da historia natural e, dado que a zooloxía é unha das ciencias naturais, indubidabelmente a súa historia está intimamante ligada á propia historia da ciencia.
A zooloxía comeza a tomar corpo na antigüidade grecorromana, coas obras de Aristóteles e Galeno, progresando lentamente na escura Idade Media polo traballo dos médicos musulmáns e de eruditos como Alberte o Magno.
Durante o Renacemento e a Idade Moderna, o pensamiento zoolóxico foi revolucionado en Europa por un renovado interese no empirismo e polo descubrimento de moitos animais descoñecidos procedentes do Novo Mundo. Destacados personaxes neste movemento foron, entre outros, Vesalio e William Harvey, que utilizaron a experimentación e a observación coidadosa na fisioloxía. Máis tarde, naturalistas como Linneo, Buffon e Cuvier, comenzaron a clasificar a diversidade da vida e o rexistro fósil, así como o desenvolvemento e o comportamento dos organismos.
Nos séculos XVIII e XIX a zooloxía converteuse nunha disciplina científica cada vez máis profesionalizada. Naturalistas exploradores como Alexander von Humboldt investigaron a interacción entre os organismos e o seu medio ambiente e a forma en que esta relación depende da xeografía, sentando as bases da bioxeografía, a ecoloxía e a etoloxía. Moitos naturalistas comezaron a considerar a importancia da extinción e a mutabilidade das especies. A microscopia revelou un mundo previamente descoñecido, sentando as bases para a teoría celular, que proporciona unha nova perspectiva na base fundamental da vida.
Estes acontecementos, así como os resultados da embrioloxía e la paleontoloxía, sintetizáronse na teoría da evolución por selección natural de Charles Darwin