Hibridación in situ fluorescente
From Wikipedia, the free encyclopedia
A hibridación in situ fluorescente (FISH, do inglés Fluorescence in situ hybridization)[1] é unha técnica citoxenética desenvolvida por investigadores médicos a comezos da década de 1980[2] que se utiliza para detectar e localizar a presenza ou ausencia de secuencias de ADN específicas nos cromosomas. A FISH usa sondas fluorescentes que se unen só a aquelas partes do cromosoma coas cales teñen un alto grao de complementariedade de secuencia. Pode utilizarse a microscopia de fluorescencia para atopar a sonda fluorescente unida aos cromosomas. A FISH úsase con frecuencia para atopar características específicas nun ADN para usala en consellos xenéticos, medicina e identificación de especies.[3] A FISH pode tamén utilizarse para detectar e localizar dianas de ARN específicas (ARNm, ARN non codificante longo e microARN) en células, células tumorais circulantes e mostras de tecidos. Neste contexto, pode axudar a definir os patróns espazo-temporais de expresión xénica nas células e tecidos.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Multiplex_ViewRNA_FISH_Assay_in_Jurkat_and_HeLa_cells.jpg/320px-Multiplex_ViewRNA_FISH_Assay_in_Jurkat_and_HeLa_cells.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/dc/Bcrablmet.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f6/Chr2_orang_human.jpg/320px-Chr2_orang_human.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e5/MouseChromosomeTerritoriesBMC_Cell_Biol6-44Fig2.jpg/640px-MouseChromosomeTerritoriesBMC_Cell_Biol6-44Fig2.jpg)