Glándula do sal
From Wikipedia, the free encyclopedia
A glándula do sal (ou de sal) ou glándula excretora de sal é un órgano para excretar o exceso de sales que teñen algúns animais. Encóntrase en elasmobranquios (tiburóns e raias), aves mariñas, e algúns réptiles. As glándulas dos tiburóns encóntranse no seu recto, as das aves e réptiles na cabeza na área dos ollos, fosas nasais ou boca. Estas glándulas teñen forma lobada e conteñen moitos túbulos secretores que radian cara a fóra desde a canle excretora do seu centro. Os túbulos secretores están tapizados por unha soa capa de células epiteliais. O diámetro e lonxitude destas glándulas varía dependendo da inxestión de sal que faga a especie.[1]
As glándulas do sal manteñen o equilibrio salino e permítenlles a algúns vertebrados beber auga de mar.[2] O transporte activo ten lugar por medio dunha bomba de sodio-potasio, que se encontra na membrana basolateral das células da gándula, e o traslado o sal desde o sangue á glándula onde despois se excreta como unha solución concentrada.