arqueólogo e numismático orientalista francés From Wikipedia, the free encyclopedia
François Maurice Allotte de la Fuÿe, nado en La Rochelle o 6 de novembro de 1844 e finado en Versalles o 13 de febreiro de 139, foi un militar arqueólogo, numismático e orientalista francés.
 Retrato de François-Maurice Allotte de La Fuÿe | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 6 de novembro de 1844 La Rochelle, Francia  |
| Morte | 13 de febreiro de 1939 (94 anos).svg){kind=small} Versalles. |
| Presidente Société Française de Numismatique | |
| 1920 – 1922 | |
| Presidente Société Française de Numismatique | |
| 1914 – 1916 | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade |  Francesa. |
| Educación | École polytechnique (París). |
| Q89547790 | Presidente da Sociedade Francesa de Numismática. |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Arqueoloxía, numismática e exército. |
| Ocupación | orientalista, militar, arqueólogo, numismático |
| Empregador | Institut de France. Académie des inscriptions et belles-lettres. Comité des travaux historiques et scientifiques. Société Asiatique. Société française de numismatique. |
| Membro de | |
| Carreira militar | |
| Rama militar | Engenharia militar (pt)  |
| Rango militar | Coronel (pt) |
| Conflito | Guerra franco-prusiana |
| Familia | |
| Cónxuxe | Louise Jégou d'Herbeline (1871). |
| Pai | Q120719733 |
| Irmáns | Georges Allotte de la Fuÿe |
| Parentes | Jules Verne, curmán entregue Marguerite Allotte de La Fuÿe, nora Roger de La Fuÿe, sobriño |
| Premios | |
| (1900) Comendador da Orde do León e do Sol. (1904) Comendador da Lexión de Honra. (1904) Comendador da Orde do Nichan Iftikhar. | |
 | |
François Maurice Allotte de La Fuÿe naceu en 1844 na Rochelle,[1] nunha familia de orixe bretoa,[2][3] fillo de Louise Mariocheau de Bonnemort (1817-1898) e de Augustin Allotte de La Fuÿe (1805-1876), xeneral de brigada e controlador de impostos indirectos de Nantes.[4] Era curmán de Jules Verne.[5]
Comezou a súa carreira militar como alumno de enxeñaría na École polytechnique, entre 1863 e 1865, e ese último ano ingresou na Escola de Formación de Artillaría e Enxeñeiros de Metz. Xa como militar, en 1886 encomendóuselle o establecemento dun cuartel de cabalaría en Tébessa, Alxeria.[6] En 1893 comandou un batallón de enxeñeiros e posteriormente foi comandante na Escola de Enxeñeiros de Grenoble.[1]
Entre 1897 e 1904 colaborou nos traballos da delegación arqueolóxica francesa en Susa, Persia, e ese mesmo ano, aos seus 60 anos, retirouse da súa vida militar,[1] co rango de coronel.[3]
Durante a súa carreira como enxeñeiro militar, destacou tamén como fotógrafo aerostático.[3]
En recoñecemento da súa traxectoria militar foi distinguido en 1900 co título de comendador da Orde do León e do Sol de Persia, e en 1904 cos títulos de comendador da Lexión de Honra e da Orde do Nichan Iftikhar, de Tunicia.[7][8]
Logo do seu retiro como militar, dedicouse de cheo aos estudos numismáticos, e centrou o seu foco de interese na arqueoloxía e na numismática orientais, sinaladamente nas emisións xurdidas logo das conquistas de Alexandre no período anterior á invasión árabe.[3]
Así e todo, tamén dedicou importantes traballos ás moedas imperiais romanas e mesmo publicou algúns artigos acerca das emisións dos reis franceses Carlos V e Carlos VI.[9]
Ao tempo que se dedicaba aos estudos, tamén foi compondo unha importante colección de moedas das culturas antigas orientais, que finalmente foi adquirida polo Gabinete de Medallas da Biblioteca Nacional de Francia.[3]
Nos seus derradeiros anos prestou tamén atención ao estudo das taboíñas asirias e babilónicas, ás que lles dedicou varios dos seus artigos.[9]
Entre outras sociedades eruditas e entidades asociativas, Allotte de La Fuÿe foi membro da Académie des Inscriptions et Belles-Lettres (1914),[2] do Instituto de Francia, da Sociedade Asiática e da Sociedade Francesa de Numismática,[1] entidade esta última que presidiu durante dous períodos, entre 1914 e 1916, e entre 1920 e 1922.[10][11] Igualmente, formou parte do Comité des travaux historiques et scientifiques.[1]
François Maurice Allotte de La Fuÿe casou en 1871 con Louise Jégou d'Herbeline (1847-1924), con quen tivo un seis fillos e catro fillas.[8]
Finou en Versalles o 13 de febreiro de 1839, aos 94 anos.[1][2][3][8]
Ao longo da súa traxectoria académica, François-Maurice Allotte de La Fuÿe publicou diversos artigos en revistas especializadas do seu tempo, como a Revue numismatique, a Revue d'assyriologie, The Numismatic Chronicle ou Recueil des travaux relatifs á l'égyptologie.[12] Tamén foi autor de varias decenas de traballos monográficos, das que aquí se escolman algúns das máis salientables:[13]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
