Danza moderna
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
A danza moderna é un amplo xénero occidental de danza de concerto ou teatral que incluía estilos de baile como ballet, folk, bailes étnicos, relixiosos e sociais. Xurdiu principalmente en Europa e nos Estados Unidos a finais do século XIX e principios do XX. Considerouse que se desenvolveu como un rexeitamento ou rebelión contra o ballet clásico, e tamén como un xeito de expresar preocupacións sociais como os factores socioeconómicos e culturais.[1][2][3]
A finais do século XIX, artistas de danza moderna como Isadora Duncan, Maud Allan e Loie Fuller foron pioneiras nas novas formas e prácticas no que agora se chama danza estética ou libre. Estas bailarinas ignoraron o vocabulario estrito dos movemento do ballet (o conxunto particular e limitado de movementos que se consideraban propios do ballet) e deixaron de levar corsés e zapatos con punta para buscar unha maior liberdade de movemento.[3]
Ao longo do século XX, as preocupacións sociopolíticas, os grandes acontecementos históricos e o desenvolvemento doutras formas de arte contribuíron ao desenvolvemento continuo da danza moderna nos Estados Unidos e en Europa. Pasando aos anos sesenta, comezaron a xurdir novas ideas sobre a danza como resposta ás formas de baile anteriores e aos cambios sociais. Finalmente, os artistas de danza posmoderna rexeitaron o formalismo da danza moderna e incluíron elementos como a performance art, a técnica de lanzamento e a improvisación.[3][4]
A danza moderna americana pódese dividir (aproximadamente) en tres períodos. No período moderno (c. 1880-1923), caracterizado polo traballo de Isadora Duncan, Loie Fuller, Ruth St. Denis, Ted Shawn e Eleanor King, a práctica artística cambiou radicalmente, mais aínda non xurdiran as técnicas de danza moderna claramente diferenciadas. No período central (c. 1923-1946), as coreógrafas Martha Graham, Doris Humphrey, Katherine Dunham, Charles Weidman e Lester Horton trataron de desenvolver estilos e vocabularios de movemento distintivamente estadounidenses e desenvolveron sistemas de adestramento na danza claramente definidos e recoñecibles. No período tardomoderno (c. 1946-1957), José Limón, Pearl Primus, Merce Cunningham, Talley Beatty, Erick Hawkins, Anna Sokolow, Anna Halprin e Paul Taylor introduciron claramente o abstraccionismo e os movementos de vangarda e abriron o camiño cara á danza posmoderna.[5]
A danza moderna evolucionou con cada xeración de artistas. O contido artístico transformouse e pasou dun coreógrafo a outro, do mesmo xeito que os estilos e as técnicas. Artistas como Graham e Horton desenvolveron técnicas no período central que aínda se ensinan en todo o mundo e existen moitos outros tipos de danza moderna.[1][2]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
