Cerco de Acre de 1291

O Cerco de Acre, tamén coñecido como a Caída de Acre, tivo lugar en 1291 e resultou na perda da cidade de Acre de mans dos cristiáns. Considérase unha das batallas máis importantes do período, e frecuentemente é mencionada polos historiadores como o evento que marcou o fin das Cruzadas. Cando Acre caeu, os cruzados perderon a súa última gran fortaleza no Reino Cristián de Xerusalén. Con todo, aínda mantiveron baixo o seu control unha fortaleza, ao norte, na cidade de Tartus (Siria), e realizaron varias incursións costeiras así como un intento de reconquista desde a pequena illa de Arwad, que posteriormente perderon tamén en 1302 no Cerco de Arwad. Para entón, os cruzados xa non posuían terras, cidades ou fortalezas en Terra Santa.

Cerco de Acre de 1291
Parte de Cruzadas
Data 6 de abril-28 de maio de 1291 Lugar Cidade de Acre, as beiras do mar Mediterráneo Resultado Vitoria decisiva musulmá. Fin do Reino de Xerusalén.
Belixerantes
Sultanato mameluco de Exipto	Reino de Xerusalén
Líderes
Al-Ashraf Jalil Lajin Al Muzaffar Baibars al-Dewadar Saif al-Din Bilban	Guillaume de Beaujeu Jean de Villiers Henrique II de Chipre Otón de Grandson Amalarico de Tiro
Forzas en combate
60.000 infantes[1] 20.000 xinetes[1]	14.000 infantes[2] 800 xinetes[2] 2.000 soldados chipriotas

Notas

1. Grousset, 2002: 319
2. Grousset, 2002: 320

Véxase tamén

Bibliografía

• Grousset, René (2002). La epopeya de las cruzadas. Madrid: Ediciones Palabra. ISBN 84-8239-572-6.

Outros artigos

• Novena cruzada
• Reino de Xerusalén