Baltasar Carlos de España
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Baltasar Carlos de Austria, nado en Madrid o 17 de outubro de 1629 e finado en Zaragoza o 9 de outubro de 1646 foi príncipe de Asturias, príncipe de Xirona, duque de Montblanc, conde de Cervera, señor de Balaguer, príncipe de Viana, e herdeiro universal de todos os reinos, estados e señoríos da Monarquía Hispánica ata a súa morte.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 17 de outubro de 1629 Madrid, España |
| Morte | 9 de outubro de 1646 (16 anos) Zaragoza, España |
| Causa da morte | Varíola |
| Lugar de sepultura | Panteón de Infantes |
 Príncipe de Asturias | |
| 7 de maio de 1632 – 9 de outubro de 1646 ← Filipe IV de España – Filipe Próspero de Austria → | |
.svg){kind=small} Ducado de Montblanc | |
| | |
| Datos persoais | |
| Relixión | Catolicismo |
| Actividade | |
| Ocupación | príncipe herdeiro |
| Outro | |
| Título | Príncipe de Asturias Señor de Balaguer Príncipe de Viana Conde de Cervera Príncipe de Xirona Ducado de Montblanc Príncipe herdeiro de Portugal (pt)  |
| Familia | Casa de Habsburgo |
| Cónxuxe | sen valor |
| Pais | Filipe IV de España e Sabela de Francia |
| Irmáns | María Tareixa de Austria e Borbón Margarida Tareixa de Austria Filipe Próspero de Austria Carlos II de España Xoán Xosé de Austria |
.svg) | |
| Descrito pola fonte | Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich (en) , (vol:6, p.156) |
  | |
Fillo do rei Filipe IV de España e da súa primeira esposa Isabel de Francia, foi bautizado o 4 de novembro de 1629 na madrileña parroquia de San Xoán.[1] Os padriños foron a infanta dona María, futura raíña de Hungría, e o infante don Carlos, tíos do recentemente nado, a quen levou en brazos dona Inés de Zúñiga y Velasco, condesa de Olivares (esposa do Conde-Duque de Olivares), nunha cadeira de cristal de rocha, que disque era a alfaia máis preciosa que ata entón se vira.[2]
A propia condesa de Olivares, que tamén era Camareira maior da raíña Isabel, exerceu como aia do príncipe,[3] o que deu lugar a comentarios sobre o control que o conde-duque de Olivares exercía sobre o herdeiro.
O 7 de marzo de 1632 foi xurado ante a nobreza e as Cortes de Castela como "Herdeiro da súa Maxestade" e "Príncipe destes Reinos de Castela e León, e os demais desta Coroa a eles suxeitos, unidos, e incorporados, e pertencentes"[4] nunha cerimonia que tivo lugar no mosteiro de San Xerome o Real de Madrid.[5]
Axiña se iniciaron xestións diplomáticas encamiñadas a procurarlle unha esposa, para o que se elixiu a arquiduquesa Mariana de Austria, filla do emperador Fernando III e da súa tía paterna, a infanta María Ana de Austria, e, xa que logo, prima entregue súa.[6]
Trala revolta catalá de 1640, Filipe IV tratou de granxearse o favor dos aragoneses para conseguir diñeiro e homes para a nova fronte de guerra. Unha das medidas adoptadas con este fin foi presentar o príncipe Baltasar Carlos para ser xurado como príncipe herdeiro do Reino de Aragón.[7] O xuramento realizouse o 20 de agosto de 1645, cando o príncipe contaba con dezaseis anos de idade, na Catedral do Salvador de Zaragoza.[8] Así Baltasar Carlos pasaba a ser príncipe de Xirona,[9] Gobernador Xeral de Aragón, duque de Montblanc, conde de Cervera e señor da cidade de Balaguer.[10] Pola súa banda, o 13 de novembro dese mesmo ano, Baltasar Carlos foi xurado herdeiro polas Cortes de Valencia.[11]
En abril de 1646, desexoso Filipe IV de que o seu fillo fose xurado herdeiro da Coroa polos navarros,[12] como o ano anterior o fora polos aragoneses, trasladouse xunto a este desde Madrid a Pamplona, onde, logo de recoñecerse os foros do reino navarro, se celebrou solemnemente a cerimonia o día 3 de maio.[13]
Finalizado o acto, a familia real trasladouse a Zaragoza. O día 5 de outubro, véspera do segundo cabodano da raíña Isabel de Borbón, Filipe IV e Baltasar Carlos asistiron ás vésperas e nocturno na súa memoria. Aquela mesma tarde o príncipe sentiuse doente e ao día seguinte, sábado 6 de outubro, tivo que quedar en cama mentres o rei acudía ao funeral. A enfermidade, varíolas,[14] foi fulminante. Así, o martes 9 de outubro ás oito de mañá, o arcebispo de Zaragoza administráballe o viático. Dise que o "Santísimo" se expuxo ata as tres da tarde, cando se fixo unha procesión xeral ao convento de Xesús, a onde se levara a Virxe de Cogullada e que foi logo trasladada procesionalmente ao altar da Seo, onde se venerou con candeas e oracións.[15] Ás nove da noite dese mesmo día 9 de outubro morría o príncipe Baltasar Carlos. Os seus restos permaneceron en Zaragoza ata a noite do 16 de outubro,[16]
A morte do príncipe deixou a Monarquía sen un herdeiro varón directo, o que ocasionou unha grave crise dinástica (a única posible herdeira que quedaba con vida era a infanta María Teresa[17]) e sumiu o rei nun profundo desazo, como se observa nunha carta escrita á súa conselleira espiritual, sor María de Ágreda:
"As oracións non moveron o ánimo do noso Señor pola saúde do meu fillo, que goza da súa gloria. Non lle debeu de convir a el nin a nós outra cousa. Eu quedo no estado que podedes xulgar, pois perdín un só fillo que tiña, tal que vós o vistes, que verdadeiramente me alentaba moito velo no medio de todos os meus coidados [...] ofrecín a Deus este golpe, que vos confeso me ten traspasado o corazón e neste estado que non sei se é soño ou verdade o que pasa por min."[18][19]
Desta carta despréndese a dor e a desesperación de Filipe IV, quen, en apenas cinco anos, perdera o seu irmán máis novo, o cardeal-infante don Fernando; a súa muller, Isabel de Borbón; e o seu único fillo varón e herdeiro universal, o príncipe Baltasar Carlos.
Trala morte de Baltasar Carlos, Filipe IV estaba obrigado a casar de novo para dar continuidade á dinastía. A elixida foi a prometida do falecido príncipe e sobriña súa, en canto filla da súa irmá María Ana, a arquiduquesa Mariana de Austria.
Os discursos sobre a conveniencia dunha ou outra esposa para Filipe IV comezaron desde a mesma morte de Baltasar Carlos, dada a urxencia que presentaba a cuestión sucesoria. Razóns políticas e de Estado, así como físicas ou naturais, e que poderían resumirse no "capital dinástico" e na madurez sexual,[20] determinaron que a nova esposa do rei debía ser a moza arquiduquesa, que por esas datas contaba tan só doce anos de idade.
En xaneiro de 1647 Filipe IV emitiu un decreto coa resolución de casar coa arquiduquesa Mariana de Austria.[21] O matrimonio celebrouse o 7 de outubro de 1649 en Navalcarnero. Deste matrimonio nacerían varios fillos, dos que só sobrevivirían a infanta Margarita Teresa, casada co emperador Leopoldo I, e o futuro Carlos II.
| 16. Carlos I de España | ||||||||||||||||
| 8. Filipe II de España | ||||||||||||||||
| 17. Isabel de Portugal | ||||||||||||||||
| 4. Filipe III de España | ||||||||||||||||
| 18. Maximiliano II de Habsburgo | ||||||||||||||||
| 9. Ana de Austria | ||||||||||||||||
| 19. María de Austria e Portugal | ||||||||||||||||
| 2. Filipe IV de España | ||||||||||||||||
| 20. Fernando I de Habsburgo (= 30 ) | ||||||||||||||||
| 10. Carlos II de Estiria | ||||||||||||||||
| 21. Ana de Bohemia e Hungría (=31 ) | ||||||||||||||||
| 5. Margarida de Austria-Estiria | ||||||||||||||||
| 22. Alberte V Duque de Baviera | ||||||||||||||||
| 11. María Ana de Baviera | ||||||||||||||||
| 23. Ana de Habsburgo | ||||||||||||||||
| 1. Baltasar Carlos de Austria | ||||||||||||||||
| 24. Carlos IV de Borbón | ||||||||||||||||
| 12. Antón de Borbón | ||||||||||||||||
| 25. Francisca de Alençon | ||||||||||||||||
| 6. Henrique IV de Francia | ||||||||||||||||
| 26. Henrique II de Navarra | ||||||||||||||||
| 13. Xoana III de Navarra | ||||||||||||||||
| 27. Margarida de Angulema | ||||||||||||||||
| 3. Isabel de Borbón | ||||||||||||||||
| 28. Cosme I de Médici | ||||||||||||||||
| 14. Francisco I de Médici | ||||||||||||||||
| 29. Leonor Álvarez de Toledo | ||||||||||||||||
| 7. María de Médici | ||||||||||||||||
| 30. Fernando I de Habsburgo (=20 ) | ||||||||||||||||
| 15. Xoana de Habsburgo | ||||||||||||||||
| 31. Ana de Bohemia e Hungría (=21 ) | ||||||||||||||||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
