![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d4/Ahaziah_of_Judah.jpg/640px-Ahaziah_of_Judah.jpg&w=640&q=50)
Achazja fan Juda
From Wikipedia, the free encyclopedia
Achazja (Hebriuwsk: אֲחַזְיָה, "Yn 'e besnijing fan God) wie in kening fan it keninkryk Juda. Syn regear duorre koart en wurdt op it jier 842 of 841 f.Kr. datearre.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d4/Ahaziah_of_Judah.jpg/320px-Ahaziah_of_Judah.jpg)
Alhoewol't Achazja de jongste soan fan Joaram en Atalja (in dochter fan kening Achab fan Israel en in pakesizzer fan Omry) wie, waard hy troanopfolger nei't syn âldere bruorren by in ynfal fan de Filistinen en Arabieren fermoarde waarden.
Nei't Achazja kening waard ûndernaam hy tegearre mei syn omke Joaram, de kening fan Israel, in fjildtocht tsjin de Syryske kening Hazael. De fjildtocht waard in nederlaach foar Israel en Juda.Yn de striid by Ramot yn Gileäd rekke kening Joaram ferwûne. Fan needs moast hy him weromlûke yn Jizreël, om dêr fan syn ferwûnings te genêzen.
In besite fan kening Achazja oan kening Joaram foel gear mei in steatsgreep yn Israel. Legerofsier Jehû wie earder troch de profeet Elía ta kening salve en hie de opdracht krige om fanwegen it religieuze belied yn Israel it hûs fan de Omriden út te roegjen. De steatsgreep slagge, Joaram waard mei in pylk fan Jehû deade en ek Achazja waard efternei sitten. Juda's kening wist him noch skûl te hâlden yn Israels haadstêd Samaria, mar hy ûntkaam net en waard finzen nommen en nei Jehû brocht, dy't him deadzje liet.
Doe't it nijs yn Juda bekend waard dat Achazja dea wie, liet Achazja's mem Atalja alle keninklike bern mei oanspraken op de troan fan Juda ombringe. Ien soan fan Achazja wist lykwols oan de prinsemoard te ûntkommen. Hy waard troch Josjabat, in muoike fan de prins en de frou fan de pryster Jojada, op 'e tiid út de keninklike romten weihelle. Hja brocht prins Joäsj nei de timpel en hold de wetlike troanopfolger foar sa lang it regear fan Atalja duorre dêr ferburgen.[1]