Antimoon (faan lat. Antimonium, efter araabisk „al-ithmîd(un)“ (ithmid / إثمد / iṯmid)) as en cheemisk element mä det ufkörtang Sb (faan latiinsk Stibium) an det atoomnumer 51. Hat as en hualewmetal.
Weitere Informationen Eegenskapen, Algemian ...
Eegenskapen |
|
Algemian |
Nööm, Symbool, Numer |
Antimoon, Sb, 51 |
Seerie |
Hualewmetal |
Skööl, Periode, Blook |
15, 5, p |
Klöör, Skak |
salwer-grä |
CAS-Numer |
7440-36-0 |
Uundial |
0,65 ppm[1] |
Atomaar [2] |
Atoommase |
121,760(1)[3][4] u |
Atoomraadius (bereegent) |
145 (133) pm |
Kovalent-Raadius |
139 pm |
Van der Waals-Raadius |
206[5] pm |
Elektroonen |
[Kr] 4d10 5s2 5p3 |
1. Ionisiarang |
834 kJ/mol |
2. Ionisiarang |
1594,9 kJ/mol |
3. Ionisiarang |
2440 kJ/mol |
4. Ionisiarang |
4260 kJ/mol |
5. Ionisiarang |
5400 kJ/mol |
Füsikaalisk [6] |
Tustant |
fääst |
Kristal |
triigonaal |
Sachthaid |
6,697 g/cm3 |
Hardhaid |
3,0 |
Magnetismus |
diamagneetisk (Χm = −6,8 · 10−5)[7] |
Smoltponkt |
903,78 K (630,63 °C) |
Köögponkt |
1908 K[8] K (1635 °C) |
Molaar Rüm |
18,19 · 10−6 m3/mol |
Dampwaremk |
193 kJ/mol[8] kJ/mol |
Smoltwaremk |
19,7 kJ/mol |
Elektrisk struumfeerang |
2,5 · 106 A/(V · m) |
Waremkfeerang |
24 W/(m · K) |
Cheemisk [9] |
Oksidatsionstustant |
−3, 3, 5 |
Oksiiden |
Antimon(III)-oxid, Antimon(V)-oxid |
Sür of baasisk |
lacht sür |
Normoolpotentiaal |
0,150 V (Sb3+ + 3 e− → Sb) |
Elektronegatiwiteet |
2,05 (Pauling-Skala) |
Isotoopen |
Isotoop |
NH |
t1/2 |
Aktiwiteet |
Energii (MeV) |
Produkt |
119Sb |
{syn.}
| 38,19 h | ε | 0,594 | 119Sn |
120Sb |
{syn.}
| 5,76 d | ε | 2,681 | 120Sn |
121Sb |
57,36 %
|
stabiil |
122Sb |
{syn.}
| 2,7238 d | β− | 1,979 | 122Te | ε | 1,620 | 122Sn |
123Sb |
42,64 %
|
stabiil |
124Sb |
{syn.}
| 60,20 d | β− | 2,905 | 124Te |
125Sb |
{syn.}
| 2,7582 a | β− | 0,767 | 125Te |
|
Muar isotoopen bi List faan isotoopen |
Seekerhaid |
|
Muar wäärnangen |
MAK-miat | Sweits: 0,5 mg·m−3 (stoof)[12] |
Miast wurd SI-ianhaiden brükt. |
Schließen