πεντάγωνος

Grec

Étymologie

Du grec ancien πεντάγωνος, pentágônos.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πεντάγωνος		πεντάγωνη		πεντάγωνο
génitif		πεντάγωνου		πεντάγωνης		πεντάγωνου
accusatif		πεντάγωνο		πεντάγωνη		πεντάγωνο
vocatif		πεντάγωνε		πεντάγωνη		πεντάγωνο
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		πεντάγωνοι		πεντάγωνες		πεντάγωνα
génitif		πεντάγωνων		πεντάγωνων		πεντάγωνων
accusatif		πεντάγωνους		πεντάγωνες		πεντάγωνα
vocatif		πεντάγωνοι		πεντάγωνες		πεντάγωνα

πεντάγωνος, pentágonos \pɛn.ˈda.ɣɔ.nɔs\

1. (Géométrie) Pentagonal.

Dérivés

• πεντάγωνο

Grec ancien

Étymologie

Mot composé de πέντε, pénte (« cinq ») et de γωνία, gônia (« angle »), littéralement « à cinq angles ».

Adjectif

πεντάγωνος, pentágônos *\Prononciation ?\

1. (Géométrie) Pentagonal.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

• Grec : πεντάγωνος
• Latin : pentagonus

Références

• « πεντάγωνος », dans Henry Liddell, Robert Scott, Henry Stuart Jones, Roderick McKenzie, A Greek–English Lexicon, Clarendon Press, Oxford, 1940 → consulter cet ouvrage