uitlaten

Néerlandais

Étymologie

Dérivé par préfixation de laten.

Verbe 1

	Présent	Prétérit
ik	laat uit	liet uit
jij	laat uit
hij, zij, het	laat uit
wij	laten uit	lieten uit
jullie	laten uit
zij	laten uit
u	laat uit	liet uit
Auxiliaire	Participe présent	Participe passé
hebben	laten uitd	uitgelaten

uitlaten \Prononciation ?\ transitif

1. Faire sortir, reconduire.
   • een bezoeker uitlaten

     reconduire un visiteur

2. Promener, sortir.
   • de hond uitlaten

     promener le chien

3. Omettre.
   • een woord uitlaten

     omettre un mot

Synonymes

faire sortir

• uitlaten
• uitgeleide doen

promener

• laten wandelen

omettre

• weglaten
• nalaten
• verzuimen

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par^[1] :

• 100,0 % des Flamands,
• 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation

• (Région à préciser) : écouter « uitlaten [Prononciation ?] »

Verbe 2

	Présent	Prétérit
ik	laat uit	liet uit
jij	laat uit
hij, zij, het	laat uit
wij	laten uit	lieten uit
jullie	laten uit
zij	laten uit
u	laat uit	liet uit
Auxiliaire	Participe présent	Participe passé
hebben	laten uitd	uitgelaten

uitlaten \Prononciation ?\ pronominal

1. Se prononcer.
   • zich uitlaten over iets

     dire sa pensée, son opinion à propos de quelque chose

2. S’étendre (sur).
   • zich uitlaten over een onderwerp

     s’étendre, s’appesantir sur un sujet

Synonymes

se prononcer

• uitspraak doen

s’étendre sur

• uitweiden over

Références

1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]