θριαμβευτικός
De Wiktionnaire, le dictionnaire libre
Étymologie
- Du grec ancien θριαμβευτικός, thriampeutikós.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | θριαμβευτικός | θριαμβευτική | θριαμβευτικό | |||
| génitif | θριαμβευτικού | θριαμβευτικής | θριαμβευτικού | |||
| accusatif | θριαμβευτικό | θριαμβευτική | θριαμβευτικό | |||
| vocatif | θριαμβευτικέ | θριαμβευτική | θριαμβευτικό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | θριαμβευτικοί | θριαμβευτικές | θριαμβευτικά | |||
| génitif | θριαμβευτικών | θριαμβευτικών | θριαμβευτικών | |||
| accusatif | θριαμβευτικούς | θριαμβευτικές | θριαμβευτικά | |||
| vocatif | θριαμβευτικοί | θριαμβευτικές | θριαμβευτικά | |||
θριαμβευτικός, thriamveftikós \Prononciation ?\
- Triomphal.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (θριαμβευτικός)
Étymologie
- Mot dérivé de θριαμβευτής, thriambeutês (« celui qui triomphe »), avec le suffixe -ικός, -ikós.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | θριαμβευτικός | θριαμβευτική | θριαμβευτικόν | |||
| vocatif | θριαμβευτικέ | θριαμβευτική | θριαμβευτικόν | |||
| accusatif | θριαμβευτικόν | θριαμβευτικήν | θριαμβευτικόν | |||
| génitif | θριαμβευτικοῦ | θριαμβευτικῆς | θριαμβευτικοῦ | |||
| datif | θριαμβευτικῷ | θριαμβευτικῇ | θριαμβευτικῷ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | θριαμβευτικώ | θριαμβευτικά | θριαμβευτικώ | |||
| vocatif | θριαμβευτικώ | θριαμβευτικά | θριαμβευτικώ | |||
| accusatif | θριαμβευτικώ | θριαμβευτικά | θριαμβευτικώ | |||
| génitif | θριαμβευτικοῖν | θριαμβευτικαῖν | θριαμβευτικοῖν | |||
| datif | θριαμβευτικοῖν | θριαμβευτικαῖν | θριαμβευτικοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | θριαμβευτικοί | θριαμβευτικαί | θριαμβευτικά | |||
| vocatif | θριαμβευτικοί | θριαμβευτικαί | θριαμβευτικά | |||
| accusatif | θριαμβευτικούς | θριαμβευτικάς | θριαμβευτικά | |||
| génitif | θριαμβευτικῶν | θριαμβευτικῶν | θριαμβευτικῶν | |||
| datif | θριαμβευτικοῖς | θριαμβευτικαῖς | θριαμβευτικοῖς | |||
θριαμβευτικός, thriampeutikós *\Prononciation ?\
- Triomphal.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques
- θριαμβεύω (« triompher »)
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : θριαμβευτικός
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « θριαμβευτικός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
