βραχύς

Grec ancien

Étymologie

De l’indo-européen commun *mréǵʰus qui a également donné brevis en latin, मुहुर्, múhur, मुहु, múhu en sanskrit, 𐬩𐬆𐬭𐬆𐬰𐬎⸱𐬘𐬍𐬙𐬌, m̨ərᵊzu.jīti en avestique, miriġe en vieil anglais (→ voir merry en anglais moderne) ou murriz en albanais.

Adjectif

cas	singulier
	masculin		féminin		neutre
nominatif		βραχύς		βραχεῖα		βραχύ
vocatif		βραχύ		βραχεῖα		βραχύ
accusatif		βραχύν		βραχεῖαν		βραχύ
génitif		βραχέος		βραχείας		βραχέος
datif		βραχεῖ		βραχείᾳ		βραχεῖ
cas	duel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		βραχεῖ		βραχεῖ		βραχεῖ
vocatif		βραχεῖ		βραχεῖ		βραχεῖ
accusatif		βραχεῖ		βραχεῖ		βραχεῖ
génitif		βραχέοιν		βραχαῖν		βραχέοιν
datif		βραχέοιν		βραχαῖν		βραχέοιν
cas	pluriel
	masculin		féminin		neutre
nominatif		βραχεῖς		βραχεῖαι		βραχέα
vocatif		βραχεῖς		βραχεῖαι		βραχέα
accusatif		βραχεῖς		βραχείας		βραχέα
génitif		βραχέων		βραχειῶν		βραχέων
datif		βραχέσι(ν)		βραχείαις		βραχέσι(ν)

βραχύς, brakhýs *\bra.kʰýs\

1. Court.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

• βράχεα, βράχος (« bas-fond »)
• βραχίων (« bras »)
• βραχύνω

Dérivés dans d’autres langues

• Français : brachy-

Références

• « βραχύς », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage