گلومرولونفریت
From Wikipedia, the free encyclopedia
گلومرولونفریت (به انگلیسی: Glomerulonephritis) نوعی بیماری کلیوی (معمولاً هردو کلیه باهم) است که مشخصهٔ آن التهاب گلومرولها، یا رگهای خونی کوچک در کلیهها میباشد. این حالت ممکن است همراه یا بدون هماچوری (وجود خون در ادرار) و پروتئینوری (وجود پروتئین در ادرار) باشد. بیماری به عنوان یک سندرم نفروتیک، سندرم نفریتیک، نارسایی حاد یا مزمن کلیوی عارض میگردد. تشخیص الگوی گلومرونفریت (GN) مهم است، زیرا نتایج و درمان در انواع مختلف دارای تفاوت خواهدبود. علل اولیه آنهایی هستند که به خود کلیه مربوط هستند، در حالی که علل ثانویه با برخی عفونتها (باکتریایی، ویروسی یا انگلی پاتوژن)، مواد مخدر، اختلالات سیستمیک یا دیابت در ارتباط است.[1] نشانه های اولیه گلومرولونفریت حاد شامل خون ادراری،ادم، ازوتمی و پروتئینوری است.گلومرولونفریت شدیدا افزایشی غشایی و گلومرولونفریت غشایی هستند.
گلومرولونفریت | |
---|---|
میکروگراف بیوپسی از کلیه دچار گلومرولونفریت (رنگآمیزی اچای استاین). | |
تخصص | نفرولوژی ![]() |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | N00, N01, N03, N18 |
آیسیدی-۹-سیام | 580-582 |
دادگان بیماریها | 5245 |
پیشنت پلاس | گلومرولونفریت |
سمپ | D005921 |