رگ خونی
From Wikipedia, the free encyclopedia
رگهای خونی لولههایی باریک در بدن جانوران و بخشی از دستگاه گردش خون هستند که خون را در سرتاسر بدن حمل میکنند.
طول مجموع رگهای بدن انسان برابر با ۱۰۰٬۰۰۰ کیلومتر (۶۰٬۰۰۰ مایل) میشود که دو و نیم برابر دور زمین است.[1] دستگاه گردش خون و لنف شامل قلب، سرخرگها، سیاهرگها، مویرگها و رگهای لنفی است.
خون پمپشده از قلب که حاوی مواد غذایی و اکسیژن است توسط سرخرگها در بدن توزیع میشوند. سرخرگها پس از انشعاب به شاخههای باریک، سرخرگچهها را بهوجود میآورند و سرخرگچهها نیز به انشعابات باریک تری به نام مویرگ ختم میشوند.
مقاومت در یک رگ با افزایش ویسکوزیته و طول رگ افزایش مییابد و با افزایش قطر رگ، مقاومت رگ کاهش مییابد.
مبادله مواد بین خون و سلولهای ارگانهای مختلف در سطح مویرگها انجام میگیرد. پس از مبادله مواد، خون مویرگی به سیاهرگچههای منتقل شده و نهایتاً توسط سیاهرگهای بزرگ مجدداً به قلب برمیگردد.
رگهای لنفی نیز بهطور بنبست از ارگانهای مختلف شروع و پس از جمعآوری لنف یا مایعات میانبافتی (که عمدتاً از خون منشأ گرفته است) آن را به سیستم گردش خونی بازمیگرداند.