گفتوگو
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
گفتوگو[1] نوعی برهم‌کنش بین دو یا چند نفر و ارتباطی بداهه بین دو یا چند نفر از مردم در راستای رسوم است. تحلیل گفتوگو شاخه‌ای از جامعه‌شناسی است که به مطالعۀ بافت و ساختار رفتارهای انسانی با نگاهی عمیق‌تر به رفتارهای گفتوگو می‌پردازد. [2] یکی از اولین متفکرانی که بر گفتوگو برای یافتن حقیقت تأکید می‌کرد، سقراط بود. او معتقد بود آفرینشِ معنا در پرتو گفتوگو حاصل می‌شود. بدون مکالمه نمی‌توان انتظار شنیدن و هم‌رأیی داشت. هیچ‌یک از مکالمات سقراطی برای قانع ساختن یا مخالفت ورزیدن نبود. او شالودهٔ این مکالمات را فهم و تفهم می‌دانست. اساساً گفتوگو راهی برای فهمیدن است، راهی که خود نیز بخشی از این دانایی را شکل داده و تنها ابزار دست یافتن به فهم صحیح نیست.[3]
در دنیای امروز گفت و گو ابزار مهمی برای انواع ارتباطات انسانی مثل مذاکره و مناظره و... می‌باشد. یعنی ما از رهگذار گفتوگو می‌توانیم به موازین ارتباطی نائل بشویم. اساس گفتوگو بر تفهیم و مفاهمه می‌باشد همچنین گفتوگو مهم‌ترین ابزار برای حل تعارض در جامعه انسانی می‌باشد. البته لازم بذکر است که برای اینکه گفت و گو موثری داشته باشیم باید از عنصر گوش دادن فعال که نقش بسزایی در نحوه ارزیابی ما از حرفهای طرف مقابل ایفا می‌کند را به خوبی لحاظ کنیم چراکه می‌تواند مسیر گفت و گو را بسمت خیر یا شر هدایت کند. در مسیر گفتگو شناخت مخاطب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است مثلا برخی از مخاطبین درون‌گرا و برخی برون‌گرا هستند. یا برخی سمعی اند و برخی دیگر دیداری.[4]
گفتوگو می تواند در قالب های مختلفی از جمله عصبانیت، مهربانی، خوشحالی،خشن، به آرامی ، با لطافت، با سبکی متن و ... باشد. گفت و گو می توانید بر سر یک موضوع به واسطه دو تا چند نفر به صورت شفاهی انجام شود.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
