![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7a/Tabriz_Map_1908.jpg/640px-Tabriz_Map_1908.jpg&w=640&q=50)
سرخاب (محله)
From Wikipedia, the free encyclopedia
سُرخابْ یکی از کویهای بزرگ و قدیمی شهر تبریز است که به نام کوه سرخاب یا «عینالی داغی» مجموعه بلندی ها، دره ها و تپه های سرخ رنگی است که جزو کوه های «مورو» است نامگذاری شده است. این کوه مشرف به شهر تبریز و در بخش شمالی این شهر قرار گرفته است. ارتفاع آن در بلند ترین نقطه ۱۹۶۰ متر از سطح دریا است.[1] این کوی در شمال شهر و در حوزهٔ منطقهٔ یک شهرداری تبریز است. این کوی در دامنه کوه عون بن علی قرار گرفتهاست.[2]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7a/Tabriz_Map_1908.jpg/640px-Tabriz_Map_1908.jpg)
نادر میرزا در تاریخ و جغرافیای دارالسلطنهٔ تبریز مینویسد:
کوی و بستانی بزرگ است. به نام آن کوه (ی) خواندهاند که کوی به سفح آن است. این کوی مرتفع و مشرف بر همه شهر است. هوای این نیک وبه اعتدال است. روزها به تابستان گرمتر بود که خورشید براین کوه خشک تابد. چون پاسی از شب بگذرد سنگها را گرمی برود و هوا نیک شود. خاک این کوی سخت و با ریگ مخلوط است. چون دیوارها نهند سختتر گردد و به زمین آن رطوبت نبود. بساتین این کوه کمتر است. توت بیدانه و بادام و فندق و امرود آن نیکوست. کدخدای آن امروز میرزا جواد خان فرزند حاجی میرزا علی وکیل دیوانخانه و از خاندان بزرگ است که بدین نامه بیاید. بقعه مبارکه سید حمزه در این کوی است که زیارتگاه تمامی مردم شهر است و این بقعه در وسط این کوهاست.[3]
بیشتر اهالی این کوی به همراه کویهای باغمیشه، قراملک، دوهچی و ششگلان هنگام جنبش مشروطه ایران مخالف مشروطه بوده و با اهالی کویهای خیابان و امیرخیز که طرفدار مشروطه بودند مخالفت کرده و با آنها درگیر جنگ داخلی شدند.[4]