کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه
From Wikipedia, the free encyclopedia
کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازاتهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیر کننده (همچنین شناخته شده با عنوان کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه (انگلیسی: United Nations Convention against Torture)) یک دستورالعمل حقوق بشر بینالمللی در ملل متحد برای جلوگیری از شکنجه و دیگر قوانین مجازاتهای ظالمانه و غیرانسانی در سراسر جهان است.
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
نام بلند:
| |
---|---|
گونه | کنوانسیون حقوق بشر |
تاریخ پیشنویس | ۱۰ دسامبر 1984[1] |
تاریخ امضا | ۱۰ دسامبر ۱۹۸۴ |
مکان امضا | نیویورک |
تاریخ اجرا | ۲۶ ژوئن 1987[1] |
شرط اجرا | ۲۰ تصویب[2] |
امضاکنندگان | 83[1] |
گروهها | 159[1] |
ضامن | دبیرکل سازمان ملل متحد[3] |
زبانها | عربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی[4] |
[[wikisource:Convention against Torture}|Convention against Torture}]] در ویکینبشته |
متن کنوانسیون در دهم دسامبر ۱۹۸۴ توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد تنظیم شد[1] و به دنبال تصویب آن توسط بیستمین کشور موافق،[2] در ۲۶ ژوئن ۱۹۸۷ به مرحله اجرا گذاشته شد.[1] هماکنون ۲۶ ژوئن به احترام این کنوانسیون به صورت رسمی به عنوان روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه شناخته میشود. از زمان اجرای این کنوانسیون، ممنوعیت قطعی علیه شکنجه و دیگر قوانین رفتارها یا مجازاتهای ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز به عنوان اصل حقوق بینالملل عرفی پذیرفته شدهاست.[5] از مارس ۲۰۱۶، ۱۵۹ کشور در این کنوانسیون شرکت کردهاند که شامل ایران نبودهاست.[1]