کمای هلدری
From Wikipedia, the free encyclopedia
در تئوری موسیقی، کمای هُلدِری[1] یا هولدری که با نام کمای عربی هم شناخته میشود[en 1] یک فاصلهٔ کوچک است که تقریباً به اندازهٔ ۲۲٫۶۴۱۵ سنت، یا یک قدم در اعتدال مساوی ۵۳ قسمتی طول دارد ( ( بشنوید راهنما·اطلاعات). نامیدن این فاصله به عنوان یک کما میتواند گمراهکننده باشد چرا که این فاصله به صورت کسری از اعداد طبیعی تعریف نشده (با کمک یک عدد گنگ مشخص شده) و همچنین نشانگر میزان تعدیل فاصلهها در هیچ روش کوککردنی نیست. دلیل آن که به این فاصله کما گفته میشود آن است که اندازهاش بسیار نزدیک به کمای همصداست (که ۲۱٫۵۱ سنت طول دارد). ( بشنوید راهنما·اطلاعات) کمای همصدا در زمان ویلیام هولدر بهطور گستردهای برای کوک کردن سازها استفاده میشد.
ریشهٔ تاریخی کامای هلدری بر میگردد به یونانیان باستان (یا دست کم بوئتیوس[en 2]) و باورشان بر این که در کوک فیثاغورثی میتوان هر پرده را به نه قسمت مساوی (یا نه کما) تقسیم کرد؛ بر اساس این باور چهار کمای اول یک نیمپردهٔ دیاتونیک میسازند و پنجتای بعدی یک نیمپردهٔ کروماتیک. اگر تمام این کماها دقیقاً طول مساوی داشته باشند، آنگاه هر اکتاو که متشکل از ۵ پرده + ۲ نیمپردهٔ دیاتونیک است، شامل ۵ × ۹ + ۲ × ۴ = ۵۳ کاما خواهد بود. هولدر[en 3] این تقسیم یک اکتاو به ۵۳ قسمت مساوی را به نیکولاس مرکاتور منسوب میکند؛ مرکاتور هر کدام از این ۵۳ بخش را یک «کمای مصنوعی» نامیده بود.
از این رو کمای مرکاتور به عنوان نامی دیگر برای همین فاصله در متون به کار رفتهاست.[en 4] البته فاصلههایی از این دست را اولین بار چین-فنگ در ۴۵ سال پیش از میلاد توضیح داده بود.[en 1]