کارزار آسیای میانه
جنگهای نادری در آسیای میانه / From Wikipedia, the free encyclopedia
کارزار آسیای میانه مجموعهای از درگیریها، در میانههای سدهٔ هفدهم میلادی، میان نادرشاه و خانات بخارا و خیوه بود.
کارزار آسیای میانه | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
نبرد نادرشاه برابر ایلبارس خان | |||||||||
| |||||||||
طرفهای درگیر | |||||||||
افشاریان |
خانات بخارا خانات خیوه | ||||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||||
نادرشاه رضاقلی میرزا تهماسب قلی خان جلایر |
ابوالفیض خان Muhammad Hakim Ilbārs Khan | ||||||||
قوا | |||||||||
نامعلوم | ۶۰٬۰۰۰+[2] | ||||||||
تلفات و خسارات | |||||||||
کم | سنگین[2] | ||||||||
The leaders in bold are sovereigns |
درگیریهای نخستین در سالهای پایانی دههٔ ۱۷۳۰ از سوی پسر و نایب السلطنه نادرشاه رضاقلی میرزا انجام شد که در حالی که نادر هنوز سرگرم حمله به هند در جنوب بود، در این جبهه جنگ چند پیروزی چشمگیر بدست آورد. تاختوتاز رضاقلی میرزا به خیوه خشم ایلبارس خان، رهبر خیوه را در پي داشت. هنگامی که ایلبارس تهدید به ضدحمله کرد، نادر دستور داد که علیرغم کامیابیهای پسرش، جنگها ايستانده شود تا پس از پیروزی برابر هند خود به یک لشگرکشی قاطع دست بزند. وی پس از پیوست کردن خیوه ایلبارس را اعدام کرد و ابوالفیضخان را جایگزین او کرد، چراکه به گمان نادر او بیشتر پذیرای پادشاهي نادر بود. درگیری، فرسایندهترین پیروزی ایرانیان در برابر خانهای آسیای میانه در تاریخ معاصر شد. امپراتوری نادر در خاور از همهٔ امپراتوریهای ایرانیِ پيش از خود حتی ساسانیان و هخامنشیان پهناورتر شد.