چینی هاکا

زبان هاکا یکی از زیرمجموعه‌های اصلی زبان چینی یا یکی از گونه‌های چینی است که مردمان هاکا در جنوب چین، تایوان و در سراسر جوامع دور از وطن در آسیای شرقی، آسیای جنوب شرقی و دیگر نقاط جهان به آن سخن می‌گویند.

هاکا
客家話/客家话
Hak-kâ-fa/Hak-kâ-va (هاکا/کجیا) نوشته‌شده با حروف چینی
زبان بومی در	جمهوری خلق چین، تایلند، مالزی، تایوان، ژاپن، سنگاپور، اندونزی، موریس، سورینام، آفریقای جنوبی، هند و دیگر نقاط دنیا که چینی‌های هاکا در آن ساکن شده‌اند.
منطقه	در چین: شرق استان گوانگ‌دونگ، همسایگی استان‌های فوجیان و جیانگشی
قومیت	مردمان هاکا (چینی هان)
شمار گویشوران	۳۰ میلیون تن  (۲۰۰۷)[1]
تبار	زبان‌های چینی-تبتی چینی گن–هاکا هاکا
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	hak
گلاتولوگ	hakk1236[2]
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

از آنجایی که نواحی متعلق به گویشوران زبان هاکا به صورت بسته و بدون ارتباط با دیگر بخش‌های محلی بوده‌است، زبان‌گونه‌ها و گویش‌های گوناگونی از آن در مناطق مختلف به وجود آمده است؛ مانند گویش‌های مربوط به استان‌های گوانگ‌دونگ، فوجیان، جیانگشی، سیچوآن، هونان و گوئیژو علاوه بر این‌ها، جزیرهٔ هاینان، مالزی، هنگ کنگ، سنگاپور و تایوان را نیز باید به این فهرست افزود. زبان هاکا دارای ارتباط متقابل با زبان‌های ماندارین، وو، مین یا دیگر شاخه‌های چینی نیست و بیشتر به چینی گن مربوط است تا حدی که گاهی از گونه‌های زبان گن شناخته می‌شود.^[3]

منابع

1. Nationalencyklopedin "Världens 100 största språk 2007" The World's 100 Largest Languages in 2007
2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "هاکا". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
3. Thurgood & LaPolla, 2003. The Sino-Tibetan Languages. Routledge.