چپ نو
From Wikipedia, the free encyclopedia
چپ نو جنبشی سیاسی در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بود که از آموزگاران، تحریک کنندگان به قیام و دیگرانی تشکیل میشد که در پی محقق سازی بازهٔ گستردهای از اصلاحات در زمینههایی چون حقوق همجنسگرایی، حقوق سقط جنین، نقش جنسیتی و مواد مخدر[2] بودند که در تضاد با جنبشهای قدیمی تر چپگرا یا مارکسیستی، رویکرد وانگاردیستی تری در خصوص عدالت اجتماعی داشت و بیشتر بر سندیکایی سازی و پرسشهای طبقه اجتماعی تمرکز میکرد.[3][4] بخشهایی از چپ نو از درگیر شدن با جنبش کارگری و نظریهٔ تاریخی مارکسیستی مبارزه طبقاتی اجتناب میکرد،[5] گرچه دیگران به گونههایی از مارکسیسم نظیر مائوئیسم متمایل شدند. در آمریکا این جنبش با جنبش هیپی و اعتراضات ضد جنگ در دانشگاهها نظیر جنبش آزادی بیان مرتبط بود. با این که گروههای تشکیل دهندهٔ چپ نو در مخالفت با چپ قدیم، حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا شکل گرفتند، تدریجاً به بازیگران اصلی در ائتلاف دمکراتها تبدیل شدند.[2]