پیادهروی
From Wikipedia, the free encyclopedia
پیادهروی، راه رفتن، قدم زدن یا گام برداشتن، یکی از بخشهای اصلی از نقل و انتقال حرکت در میان جانوران، موجودات زنده و انسانها است و عموماً راه رفتن یکی از بخشهای اصلی موجودات زنده بهشمار میآید.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (ژوئیه ۲۰۲۳) |
لحن یا سبک این مقاله بازتابدهندهٔ لحن دانشنامهای مورد استفاده در ویکیپدیا نیست. |
راه رفتن بر پایه سرعت تا حد زیادی میتواند با توجه به عواملی مانند قد، وزن، سن، سطح زمین، فرهنگ و تناسب اندام متفاوت باشد. سرعت راه رفتن انسان بهطور متوسط حدود ۵٫۰ کیلومتر در ساعت یا حدود ۳٫۱ مایل در ساعت است.[1]
گرچه پیادهروی فعالیتی آسان برای عضلات و یک تمرین عالی کاردیو است، مشخصا کالری کمتری نسبت به دویدن یا شنا کردن میسوزاند؛ مثلاً یک فرد ۷۰ کیلویی، با پیادهروی با سرعت ۵ کیلومتر بر ساعت به مدت ۹۰ دقیقه میتواند ۵۰۰ کالری بسوزاند. حالا اگر همان فرد، تنها ۴۵ دقیقه و با سرعت ۸ کیلومتر بر ساعت بدود، یا ۴۰ دقیقه شنای قورباغه انجام دهد، به همان میزان کالری خواهد سوزاند. پس شنا، که ورزشی آسان و ایدئال برای مفاصلتان است، جایگزین کالریسوز خوبی برای پیادهروی است. راهنمای فعالیت فیزیکی ۲۰۰۸ آمریکا، توصیه میکند تا هر هفته به مدت ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه تمرینات کاردیویی مانند پیادهروی انجام دهید تا از فواید سلامتی آن بهرهمند شوید.
پیادهروی میتواند سلامت عاطفی را بهبود بخشد، علائم مرتبط با بیماریهای مزمن سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی را کاهش دهد و بر رفاه عاطفی تأثیر مثبت بگذارد. پیاده روی منظم جریان خون را به مغز و بدن افزایش می دهد و بر محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-آدرنال که مسئول پاسخ به استرس است تأثیر می گذارد. پیادهروی میتواند اضطراب و افسردگی را کاهش دهد، پیاده روی موجب آرامش و افزایش سلامت روانی است. پیادهروی در فضای باز، بهویژه در طبیعت، میتواند به افراد در رفع فشار و کاهش تنش، تمرکز مجدد و ارتباط با افکارشان کمک کند و به بهبود سلامت روانی و روانی منجر شود. علاوه بر این، راه رفتن با دیگران می تواند تعامل اجتماعی را فراهم کند، که باعث افزایش بیشتر خلق و خو و عزت نفس می شود. پیاده روی یک ورزش همه کاره است که نه تنها تاب آوری فیزیکی را بهبود می بخشد، بلکه طیف وسیعی از مزایای سلامتی را هم برای بدن و روان ارائه می دهد.[2]