پند صالح
دستور العمل و دستور الفکر عرفانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
رسالهٔ شریفه پند صالح تألیف شیخ محمدحسن صالحعلیشاه گنابادی (۱۲۷۰–۱۳۴۵ شمسی)، قطب سی و ششم سلسله نعمتاللهی سلطان علیشاهی گنابادی، از زمان تألیف (چاپ اول، اردیبهشت ۱۳۱۸) تاکنون، یکی از مهمترین کتابها و منابع جهت آشنایی با تصوف و عرفان برای محققین، و دستورالعملی عمومی برای پیروان طریقت نعمتاللهی سلطانعلیشاهی بودهاست. نورعلی تابنده، قطب پیشین سلسله نعمتاللهی مکرراً طالبین و محققین و پیروان را به مطالعه و مداقه در این کتاب توصیه کرده بود.[1][2][3] تابنده، در طی چند سال، بهطور هفتگی، به تفسیر این کتاب پرداخت.[4][5]
اطلاعات اجمالی نویسنده(ها), کشور ...
نویسنده(ها) | محمدحسن صالحعلیشاه |
---|---|
کشور | تهران |
زبان | فارسی، انگلیسی |
موضوع(ها) | عرفان، اخلاق عرفانی |
ناشر | انتشارات حقیقت شرکت چاپ خواجه |
تاریخ نشر |
|
شمار صفحات |
|
شابک | شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۲۳۱-۴۹-۶ |
بستن