شماره استاندارد بینالمللی کتاب
شناسهٔ منحصربهفرد کتاب / From Wikipedia, the free encyclopedia
شمارهٔ استاندارد بینالمللی کتاب یا شابک شمارهای متشکل از ۱۰ یا ۱۳ رقم است که به کتابهای منتشرشده منسوب میشود و هر شماره منحصر به یک کتاب (یا یک نگارش یا نوع مشخص از آن کتاب) است، اما تجدید چاپ کتاب باعث تغییر شابک نمیشود. شابک را در زبانهایی که از خط لاتین استفاده میکنند با سرواژهٔ ISBN (مخفف عبارت انگلیسی International Standard Book Number) نشان میدهند.
پرونده:EAN-13-ISBN.svg | |
کوتهنوشت | شابک یا ISBN |
---|---|
توصیفشده | ۱۹۷۰ (۱۹۷۰) |
سازمان سرپرست | سازمان بینالمللی شابک |
تعداد اعداد | ۱۳ (سابقاً ۱۰) |
اعداد کنترل | جمع وزنی |
نمونه | 9786222519377 |
وبگاه | https://www.ISBN -international.org/ |
در سال ۱۹۶۶ استانداردی دیگر به نام شمارهگذاری استاندارد کتاب یا اسبیان (به انگلیسی: SBN، مخفف Standard Book Numbering) برای این منظور ایجاد شد. در سال ۱۹۶۷ استاندارد شابک برای نخستین بار به صورت ده رقمی مطرح شد و نهایتاً در سال ۱۹۷۰ توسط سازمان بینالمللی استانداردسازی (ایزو) به عنوان استاندارد ایزو ۲۱۰۸ در سال ۱۹۷۰ به چاپ رسید. از آن زمان تا پایان سال ۲۰۰۶ شابکها دهرقمی بودند. از سال ۲۰۰۷ برای آن که تعداد بیشتری کتاب را بتوان شمارهگذاری کرد، شابک سیزدهرقمی شدهاست.