حسین بیضایی فرزند علی‌محمد (ادیب بیضایی آرانی) متخلص به پرتو در سال ۱۲۸۴ خورشیدی در آران و بیدگل متولد شد. وی برادرزاده ذکایی بیضایی آرانی است.[1]
پرتو بیضایی | |
|---|---|
| نام اصلی | حسین بیضایی |
| زاده | ۱۲۸۴ خورشیدی آران و بیدگل |
| درگذشته | ۲۵ مهر ۱۳۴۸ تهران، |
| آرامگاه | گورستان فیض کاشانحوالی آرامگاه ملامحسن فیض کاشانی |
| لقب | پرتو |
| پیشه | شاعر |
| ملیت | .svg){kind=small}
ایرانی |
| سبک نوشتاری | سبک هندی |
| دیوان اشعار | دیوان پرتو بیضایی |
| همسر(ها) | ازدواج نکرد |
| پدر و مادر | میرزا علی محمد ادیب بیضایی آرانی |
او از شاعران معاصر ایرانی است. دیوان اشعار وی در سال ۱۳۶۳ در تهران به چاپ رسید و در طول زندگیش ازدواج نکرد و در زمینه شعری از پیروان صائب و سبک هندی بود. او در روز ۲۵ مهرماه سال ۱۳۴۸ در سن ۶۴ سالگی درگذشت و در حوالی آرامگاه ملامحسن فیض کاشانی دفن شد.
تألیفات
- تاریخ ورزش باستانی ایران (زورخانه) (چاپ ۱۳۳۷ش)[2]
- کاشانهٔ دانش[3]
- دیوان پرتو بیضائی
- تلخیص تاریخ گیتی‌گشای زند[4]
تصحیحات
- دیوان ادیب بیضایی آرانی (چاپ ۱۳۲۷ش)
- دیوان کلیم کاشانی (چاپ ۱۳۳۶ش)
- دیوان صباحی بیدگلی، شاعر سده دوازدهم (چاپ ۱۳۳۸ش)
- دیوان قصاب کاشانی، شاعر سده دوازدهم (چاپ ۱۳۳۸ش)
- مثنوی قضا و قدر، از سلیم تهرانی، شاعر سده یازدهم (چاپ ۱۳۴۱ش)
همچنین دیوان پرتو بیضایی در ۱۳۶۳ خورشیدی به چاپ رسیده‌است. اشعار زیر از وی می‌باشد:
| شرمم آید که کنم روی تو را همسر ماه | مه که باشد که ترا نام برم در بر ماه | |
| اعتبار مه تو نیست بجز یک شب و هست | زاول مه، سخن از روی تو تا آخر ماه | |
| پرتو آن نیست که گوید به مثل همچو مهی | می‌کشد بر رخ مه روی تو ای بهتر ماه |
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
