![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0c/Vexillum_Regni_Hierosolymae.svg/langfa-640px-Vexillum_Regni_Hierosolymae.svg.png&w=640&q=50)
پادشاهی اورشلیم
دولتی صلیبی در قرون وسطای میانه واقع در فلسطین / From Wikipedia, the free encyclopedia
پادشاهی لاتینی اورشلیم نام دولتی بود که پس از نخستین جنگ صلیبی در ۱۰۹۹ میلادی در جنوب شامات بنیاد نهاده شد. کیش رسمی این دولت مسیحیت کاتولیک بود. پادشاهی اورشلیم دو سده دوام آورد و سرانجام در ۱۲۹۱ میلادی، واپسین دارایی آنان یعنی شهر عکا به دست ممالیک افتاد و بدینسان این دولت از میان رفت.
پادشاهی لاتینی اورشلیم Regnum Hierosolimitanum (لاتین) Roiaume de Jherusalem (فرانسوی باستان) Regno di Gerusalemme (ایتالیایی) Βασίλειον τῶν Ἱεροσολύμων (یونانی باستان) Jerusalem | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۱۰۹۹–۱۲۹۱ | |||||||||||||
![]() پادشاهی اورشلیم و همسایگانش در ۱۱۳۵ میلادی. | |||||||||||||
پایتخت | اورشلیم (۱۰۹۹–۱۱۸۷) صور (۱۱۸۷–۱۱۹۱) عکا (۱۱۹۱–۱۲۲۹) اورشلیم (۱۲۲۹–۱۲۴۴) عکا (۱۲۴۴–۱۲۹۱) | ||||||||||||
زبان(های) رایج | لاتین، فرانسوی باستان، ایتالیایی (همچنین عربی و یونانی) | ||||||||||||
دین(ها) | کلیسای کاتولیک (رسمی)، ارتدکسی یونانی، ارتدکسی سوری، اسلام، یهودیت | ||||||||||||
حکومت | پادشاهی | ||||||||||||
پادشاه | |||||||||||||
• ۱۱۰۰–۱۱۱۸ | بالدوین یکم | ||||||||||||
• ۱۱۱۸–۱۱۳۱ | بالدوین دوم | ||||||||||||
• ۱۱۳۱–۱۱۵۲ | ملیساند - با فولک ۱۱۳۱–۱۱۴۳ | ||||||||||||
• ۱۱۴۳-۱۱۵۲-۱۱۶۲ | بالدوین سوم | ||||||||||||
• ۱۱۶۲–۱۱۷۴ | امالریک یکم | ||||||||||||
• ۱۱۷۴–۱۱۸۵ | بالدوین چهارم | ||||||||||||
• ۱۱۸۵–۱۱۸۶ | بالدوین پنجم | ||||||||||||
• ۱۲۸۵–۱۲۹۱ | هانری دو لوزینیان | ||||||||||||
قوه مقننه | اوت کور | ||||||||||||
دوره تاریخی | قرون وسطای میانه | ||||||||||||
• نخستین جنگ صلیبی | ۱۰۹۹ | ||||||||||||
• دومین جنگ صلیبی | ۱۱۴۵ | ||||||||||||
• محاصره اورشلیم (۱۱۸۷ میلادی) | ۱۱۸۷ | ||||||||||||
• سومین جنگ صلیبی | ۱۱۸۹ | ||||||||||||
• پیمان رمله | ۱۱۹۱ | ||||||||||||
• محصاره اورشلیم (۱۲۴۴ میلادی) | ۱۲۴۴ | ||||||||||||
• War of Saint Sabas | ۱۲۵۶–۷۰ | ||||||||||||
• محاصره عکا (۱۲۹۱ میلادی) | ۱۲۹۱ | ||||||||||||
| |||||||||||||
امروز بخشی از | ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
پادشاهی اورشلیم پس از پایان یافتن نخستین جنگ صلیبی در سال ۱۰۹۹ توسط گادفری بوین در کرانهٔ شرقی دریای مدیترانه در سرزمین شام تأسیس شد. این پادشاهی توانست تقریباً حدود ۲۰۰ سال، از ۱۰۹۹ تا ۱۲۹۱ باقی بماند تا اینکه آخرین پایگاه این پادشاهی در عکا، توسط ممالیک تصرف شد. تاریخ این پادشاهی را میتوان به دو بخش تقسیم نمود: دوره نخست که به نخستین پادشاهی اورشلیم معروف است از سال ۱۰۹۹ تا ۱۱۸۷ طول کشید و در نهایت با پیروزی صلاحالدین ایوبی بر صلیبیون و از دست رفتن اورشلیم، پایتخت به عکا انتقال یافت. این پادشاهی پس از جنگ صلیبی سوم، در عکا مجدداً باز تأسیس شد. دوره دوم پس از جنگ صلیبی ششم و توافق امپراتور فریدریش دوم با ایوبیان و بازپسگیری اورشلیم طی معاهده و قرادادی تا زمان حمله خوارزمشاهیان به اورشلیم که به دومین پادشاهی اورشلیم یا پادشاهی عکا مشهور است.[1]
پس از تشکیل پادشاهی اورشلیم، قلمروهای تقسیم شده بین فرماندهان صلیبی به صورت مجموعه اربابنشینهای فئودالی (همچون کنتنشین ادسا و کنتنشین طرابلس) تحت حاکمیت یک پادشاه درآمدند که این شیوه در دوره جانشینان گادفری بوین نیز ادامه یافت. دولت صلیبی اورشلیم چهار اربابنشین اصلی صیدا، جلیل، یافا و ماورای اردن، شامل کرک و شوبک را به همراه دوازه واسال کوچک لدُ، نابلس، الخلیل، حیفا، بیسان، آرسوف، قیمون، تورون و بانیاس، اسکندرونه، داروم، بیروت و قیساریه که بزرگترین آنها بود، شامل میشد. این مجموعه همگی تابع مستقیم پادشاه اورشلیم بودند. پادشاه چند شهر را مستقیماً خود اداره میکرد و املاکش را برای خود میدانست. این شهرها به یک روایت اورشلیم، عکا، نابلس، پس از مدتی داروم بودند و به روایتی دیگر، افزون بر آنها، شهر صور را نیز شامل میشد. و قطعات دوازدهگانه مزبور نیز غالباً به صورت موروثی اداره میشدند.[2][3]
پادشاه از کمک و حمایت چندین صاحبمنصب کشوری استفاده میبرد که وی را در امر اداره پادشاهی یاری میرساندند. بدین ترتیب همان شیوه حکومتی رایج در حکومتهای فئودال اروپا نیز در پادشاهی تازه تأسیس اورشلیم پیاده و اجرایی شد. نظام پادشاهی در اورشلیم تاحدودی هم انتخابی[persian-alpha 1] و هم ارثی[persian-alpha 2] بود. با این حال با شکلگیری خاندان سلطنتی در دوره اوج قدرت پادشاهی اورشلیم، شیوهای مشخص برای جانشینی پدید آمد. با وجود این مسئله، پادشاه هنوز توسط دادگاه عالی (Haute Cour) انتخاب یا حداقل حکومت وی تأیید و به رسمیت شناخته میشد. پادشاه براساس اولی بین برابرها (پریموس اینتر پارس: Primus Inter Pares) شناخته میشد و در غیاب پادشاه وظایف وی برعهده مباشر بود. همچنین پادشاه ریاست دربار، فرماندهی کل قوا، مسئولیت ادرات مرکزی و حق تعیین همسر برای زنانی که وارث اربابان میشدند را بر عهده داشت.[4][5]