واریس
گشاد شدن سیاهرگ ها / From Wikipedia, the free encyclopedia
واریس سیاهرگها (به انگلیسی: Varicose veins) که از ریشه واژه لاتین واریکس Varix به معنای پیچخورده گرفته شده، به گشاد شدن سیاهرگها یا تورّم ورید گفته میشود.
![]() | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (نوامبر ۲۰۱۶) |
واریس | |
---|---|
تخصص | جراحی عروق ![]() |
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
آیسیدی-۱۰ | I83, I84, I85, I86 |
آیسیدی-۹-سیام | 454-456, 671 |
اُمیم | ۱۹۲۲۰۰ |
دادگان بیماریها | 13734 |
مدلاین پلاس | 001109 |
ئیمدیسین | med/۲۷۸۸ |
پیشنت پلاس | واریس |
سمپ | D014648 |
واریس، شایعترین بیماری عروقی انسان است که حدود ۲۰–۱۰٪ جمعیت را مبتلا میکند. سیاهرگهای واریسی به صورت رگهای دراز، گشاد شده و پرپیچ و خم و غالباً در سطوح درونی اندام تحتانی دیده میشوند. بیشترین میزان شیوع واریس در زنان بین سن ۴۹–۴۰ سالگی برآورد شدهاست. رگهای واریسی بزرگ، کاملاً برجسته و گاهی قابل لمس و متسع و طویل میباشند و گاهی قطر بالاتر از ۴ میلیمتر پیدا میکنند.
شکلگیری سیاهرگهای واریسی تا حدی علت به شیوه کار سیاهرگها برمیگردد که مانند نردبان عمل میکنند. سیاهرگها دارای دریچههایی هستند که به بازگشت تدریجی خون به سمت قلب بدون نشت خون کمک میکنند. هنگامیکه این دریچهها ضعیف میشوند یا افتادگی پیدا میکنند، خون و مایعات در بخشهای پایینی پا جمع میشوند و با فشار آوردن روی دیواره سیاهرگها باعث ایجاد سیاهرگهای واریسی بزرگتر و کلفتتر میشوند. این فرایند با افزایش سن، فشار وزن ناشی از ایستادن یا بیحرکتی طولانی، عوامل ژنتیکی، بیماریهای رگهای خونی، تجمع مایعات در بدن و بارداری بدتر میشود. گاهی این اختلال کار سیاهرگها به ورم کردن پاها، احساس درد، خستگی عضلانی، تغییر رنگ پوست یا حتی زخمهای پوستی میانجامد.[1]
به افرادی که وریدهای واریسی دارند و دچار عارضه جدی نیستند، میتوان با اقدامات سادهای کمک کرد، ازجمله ورزش مرتب، محدود کردن مصرف نمک، بالا بردن پا بهطور منظم و پوشیدن جورابهای واریس که بخش پایینی پا را به شیوهای تدریجی میفشارند و به بازگشت خون به بالا به سمت قلب کمک میکنند.[2]