![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a8/Home_usage_of_Taiwanese_by_district_in_Taiwan_gradient_map_%25282010%2529.svg/langfa-640px-Home_usage_of_Taiwanese_by_district_in_Taiwan_gradient_map_%25282010%2529.svg.png&w=640&q=50)
هاکین تایوانی
گویش هاکین رایج در تایوان / From Wikipedia, the free encyclopedia
هاکین تایوانی (چینی سنتی: 臺灣閩南語، پوژ: Tâi-oân Bân-lâm-gí) که به نامهای مین نان تایوانی، هولو،[7][8] تایوانی و تایگی[9] نیز معروف است، گونهای از زبان هاکین و زبان مادری ۷۰٪ از مردم تایوان است.[10] مردم هوکلو تایوانی که از نسل مهاجرانی از جنوب فوجیان در دوران سلطنت دودمان چینگ هستند، به این زبان تکلم میکنند.[11] لاتیننویسی پوژ یک دستور خط رایج برای نوشتن این گونهٔ هاکین است.
هاکین تایوانی | |
---|---|
臺灣閩南語 | |
بیان | "Tâi-gí/Tâi-gú" در تلفظهای مختلف [tai˧˩ g̃i˥˩] / [tai˧˩ g̃u˥˩] (ساحلی) |
زبان بومی در | تایوان |
شمار گویشوران | ۱۶+ میلیون (۲۰۱۷)[1] |
خط چینی (هاکین نوشتاری) خط لاتین (Pe̍h-ōe-jī) | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | تایوان[2][3][4] |
تنظیمشده توسط | وزارت آموزش و سمنهای مربوطه در تایوان |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
گلاتولوگ | taib1242 (هاکین تایپهای)[5] |
زبانشناسی | 79-AAA-jh |
![]() پراکندگی گویشوران ۶ سال به بالای هاکین تایوانی در تایوان در سال ۲۰۱۰[6] | |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
هاکین تایوانی عموماً شبیه به شاخههای آموی، چوانگژو و ژانگژو از مین جنوبی و گویشهای آنها در جنوب شرق آسیا است و بین گویشوران آنها فهم متقابل وجود دارد.[12] محبوبیت گسترده رسانههای هاکینزبان در تایوان، به ویژه از دهه ۱۹۸۰ به برجستگی هاکین تایوانی در بین سایر گویشهای هاکین و مین منجر شدهاست.