هاران
From Wikipedia, the free encyclopedia
هاران (عبری: הָרָן) یکی از شخصیتهای سفر پیدایش در تورات است. مطابق روایت پیدایش، او پسر تارح، برادر ابراهیم و ساره و پدر لوط، یسکه و ملکه بود. تنها جزئیاتی که دربارهٔ هاران در سفر پیدایش موجود است این است که او در اور کلدیس مرد و بعد از مرگش سرپرستی فرزندانش به پدرش تارح رسید. نویسنده سفر پیدایش او را از طریق لوط جد موأب و عمون و از طریق ملکه جد آرامیها معرفی کردهاست. هاران احتمالاً در لغت به معنای «کوهستانی» است.[1][2][3][4]