موأب

موأب^{[persian-alpha 1]} ناحیه‌ای تاریخی که در شرق دریای مرده و در جنوب غربی اردن امروزی قرار گرفته‌است. بر اساس عهد عتیق ساکنان آن از نسل لوط بوده‌اند. سفر پیدایش ۱۹ آیات ۳۰-۳۸ ، دو دختران لوط جهت حفظ نسل پدرشان، شراب نوشانیدندش و با او شدند و موآبیان و بن عممیان را بوجود آوردند. ^[1]

خدای جنگجو از مؤاو مربوط به عصر برنز (حدود ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد)، یا عصر آهن (حدود ۸۰۰ سال قبل از میلاد).

یادداشت‌ها

الگو:يادداشت‌ها

منابع

1. عهد عتیق ، سفر پیدایش، باب ۱۹ ، آیات ۳۰-۳۸.

1. Moabite: 𐤌𐤀𐤁 Māʾab; عبری توراتی: מוֹאָב Mōʾāḇ; یونانی باستان: Μωάβ Mōáb; Assyrian: 𒈬𒀪𒁀𒀀𒀀 Mu'abâ, 𒈠𒀪𒁀𒀀𒀀 Ma'bâ, 𒈠𒀪𒀊 Ma'ab; Egyptian: 𓈗𓇋𓃀𓅱𓈉 Mū'ībū