طناب نخاعی
From Wikipedia, the free encyclopedia
نخاع یا نخاع شوکی یا طناب نخاعی (به انگلیسی: Spinal cord) بخشی از دستگاه عصبی مرکزی که مرکز کنترل بیشتر فعالیتهای انعکاسی بدن میباشد و شبیه طناب سفید رنگی به طول تقریباً ۴۵ سانتیمتر است[1] که از سوراخ پس سری (Foramen magnum) تا سطح نخستین یا دومین مهره کمری (L2) درون کانال ستون مهره امتداد مییابد.[2] سوراخ پس سری، سوراخی است بزرگ در استخوان پشت سری که مغز و نخاع در آن جا به یکدیگر متصل میشوند.[3]
طناب نخاعی | |
---|---|
جزئیات | |
سرخرگها | ۹۹۹۹ |
شناسهها | |
لاتین | medulla spinalis |
MeSH | D013116 |
نورونیمز | 22 |
TA98 | A14.1.02.001 |
TA2 | 6049 |
FMA | 7647 |
از برجستگی کمری به پایین نخاع شوکی باریک شده و ناحیه مخروط انتهایی که دربرگیرنده بخشهای خارجی طناب نخاعی است ایجاد میگردد.[2] مخروط انتهایی، پایینترین ناحیه تنه نخاع است.
نخاع تمام فضای کانال نخاعی را پر نمیکند بلکه قسمتی از این فضا نیز توسط مننژ، مایع مغزی – نخاعی، یک لایه از بافت چربی که نخاع را دربرگرفته و رگهای خونی پر میشود. طول نخاع در مردان و زنان به ترتیب ۴۵ و ۴۳ سانتیمتر است. حد بالایی نخاع لبه فوقانی مهره اطلس و حد پایینی آن در حدود مهره اول و دوم کمر است. در این نقطه نخاع باریک شده و مخروط انتهای را به وجود میآورد. مخروط انتهای به وسیله رشته انتهایی به مهره دوم دنبالچه ارتباط پیدا میکند.