ناصر فکوهی
مردم شناس ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
ناصر فکوهی (زادهٔ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۵، تهران)، انسانشناس، نویسنده و مترجم ایرانی است. وی همچنین استاد گروه انسانشناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، مدیر وبگاه انسانشناسی و فرهنگ[1] و عضو انجمن بینالمللی جامعهشناسی و ایرانشناسیاست.[2]
ناصر فکوهی | |
---|---|
زادهٔ | ۲۴ اردیبهشت ۱۳۳۵ (۶۸ سال) تهران، ایران |
محل زندگی | تهران |
تحصیلات | دکترای انسانشناسی سیاسی |
محل تحصیل | پاریس |
آثار | خشونت سیاسی، نظریات، مباحث، اشکال و راهکارها اسطورهشناسی سیاسی، هنر، اسطوره، قدرت از فرهنگ تا توسعه تاریخ اندیشه و نظریههای انسانشناسی انسانشناسی شهری در هزارتوهای نظم جهانی پارههای انسانشناسی همسازی و تعارض در هویت و قومیت توسعه و انسانشناسی کاربردی |
والدین | محمدعلی فکوهی و فاطمه عابدی |
جایزه(ها) | پایاننامهٔ دکترا برندهٔ جایزهٔ پژوهش بینالمللی برگزیدهٔ سال، نخستین دوره، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ۱۳۷۷ |
وبگاه |
فکوهی دکترای جدید[انگلیسی 1] انسانشناسی سیاسی خود را در سال ۱۳۷۳ از دانشگاه پاریس دریافت کرد. وی آثار متعددی در حوزهٔ انسانشناسی -اعم از تألیف و ترجمه- دارد. از مهمترین تألیفات وی میتوان به کتابهای تاریخ اندیشه و نظریههای انسانشناسی، انسانشناسی شهری و پارههای انسانشناسی اشاره کرد. وی گفتگوها و میزگردهای فراوانی با اندیشمندان ایرانی همچون عبدالله کوثری، رامین جهانبگلو، علی بلوکباشی، شهلا حائری و غیره در ارتباط با انسانشناسی و حوزههای مرتبط با آن داشته است.[3]
رامین جهانبگلو در مقالهای در وبگاه ایندیَن اکسپرس، فکوهی را در کنار جواد طباطبایی، بابک احمدی، حمید عضدانلو، موسی غنینژاد و فاطمه صادقی جزو روشنفکران گفتمانی دانسته که در مقابل روشنفکران دهه هفتاد و هشتاد قرار میگیرند.[4]
فکوهی در گفتگوها و مقالات خود با نگاهی انسانشناسانه به موضوعات متفاوتی همچون جوانان و ازدواج آنها، زنان، مشکلات نظام دانشگاهی، بومی گزینی، نقد فیلمهای داستانی و مستند و وقایع سیاسی خاورمیانه پرداخته، همچنین به بسط رویکرد اخیر خود در ارتباط با اقوام و حوزههای مختلف فرهنگ و هویت قومی و غیره در مجلات، روزنامهها، وبگاههای خبری و جامعهشناسی داخل و خارج از ایران و همچنین جلسات نقد و بررسی در اجلاسهای مختلف پرداختهاست. همچنین وی در حال به پایان رساندن پروژهٔ انسانشناسی تاریخ فرهنگی ایران معاصر است که بیشتر ملهم از نظریات پساآنال است.