مکتب قرآن
From Wikipedia, the free encyclopedia
مکتب قرآن، عنوانی برای مجموعهای از مدارس دینی اسلامی بود که قبل از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ توسط علامه احمد مفتیزاده در مناطق اهل سنت ایران بنیان زده شد. این مدارس ابتدا در سال ۱۳۵۶ در مریوان و سنندج به صورت مدرسۀ قرآن تأسیس گردید. در سال ۱۳۵۹ نام این مدارس به مکتب قرآن تغییر یافت و همزمان با اعتراضات در کردستان ایران به صورت یک حرکت دینی در میان کردهای اسلامگرای اهل سنت در کردستان ایران درآمد.
در سال های بعد از وفات احمد مفتی زاده در بین شاگردان او اختلافاتی روی داد که منجر به انشعاب در مکتب قرآن شد. حسن امینی و تعدادی از اعضای مکتب قرآن از همفکران قبلی جدا شده و مکتب قرآن کردستان (اقلیت) را تشکیل دادند. شورای مدیریت مکتب قرآن (اکثریت) با رهبری سعدی قریشی در حال فعالیت هستند.[1] [2] و همچنان به فعالیت میپردازند.[3]