منار جام
اثر تاریخی در ولایت غور / From Wikipedia, the free encyclopedia
منار جام در مناطق کوهستانی استان غور در ۶۲ کیلومتری منطقه «شهرک» در روستای موسوم به «جام»، محلی که رودخانه جام از جنوب به طرف شمال به رودخانه خروشان «هریرود» جریان دارد و در زاویه تلاقی این دو رودخانه قرار دارد.[1]
موقعیت | جام (فیروزکوه)، شهرستان شهرک، استان غور، افغانستان |
---|---|
مختصات | ۳۴٫۳۹۶°شمالی ۶۴٫۵۱۵۷°شرقی / 34.396; 64.5157 |
ارتفاع | ۶۵ متر |
تاریخ | |
سازنده | سلطان غیاثالدین غوری |
جنس | خشت خام |
ساختهشده | سده ۱۲ میلادی |
دورهها | غوریان |
اطلاعات بیشتر | |
وضعیت | سالم، فرسایش |
مدیریت | وزارت اطلاعات و فرهنگ افغانستان |
دسترسی عمومی | باز |
معماری | |
سبکهای معماری | غوریان |
نام رسمی | Minaret and Archaeological Remains of Jam |
گونه | فرهنگی |
معیار | ii, iii, iv |
تاریخ ثبت | ۲۰۰۲ (جلسه ۲۶ام کمیته میراث جهانی یونسکو) طی نشست بوداپست |
شماره ثبت | ۲۱۱ |
بخشی از | افغانستان |
عضو | فهرست میراث جهانی یونسکو |
این منار در سده دوازدهم میلادی ساخته شده و ۶۲ متر ارتفاع دارد و در سال ۲۰۰۲ مرکز حفظ میراث جهانی یونسکو خواستار ثبت این منار در فهرست میراث فرهنگی جهان شد. این بنا بعد از قطب منار در دهلی نو، هندوستان بلندترین مناره خشتی جهان است.[2]
منار کهنسال و تاریخی جام در حال فرسایش است فرانچسکو بندارین مدیر این مرکز دربارهٔ منار جام گفتهاست که این منار، «احتمالاً یکی از سازههای خارقالعاده معماری و کهنسالترین برج آجری باقی مانده در جهان است.»
یونسکو میگوید به دلیل جریان آب در رودخانهای که در نزدیکی منار جام قرار دارد، این منار بزرگ، در حال فرسایش است.