مرو (شهر باستانی)
شهری در ترکمنستان / From Wikipedia, the free encyclopedia
مَرو (ترکمنی: Merw) (فارسی: مرو)، یا واحهٔ مرو، که در گذشته به نامهای اسکندریه (یونانی: Ἀλεξάνδρεια)، انطاکیهٔ مرغیانه (یونانی: Ἀντιόχεια ἡ ἐν τῇ Μαργιανῇ)[1] یا مرو شاهجان نیز شناخته میشدهاست، از شهرهای باستانی بود که ویرانههای آن امروزه در انتهای جنوبی بیابان قره قوم و به فاصلهٔ نود مایلی شمال شرقی سرخس واقع است و ناحیه اطراف آن از رود مرغاب (مرو رود) مشروب میشود.[2] شهر امروزی ماری که مرکز استان مرو در ترکمنستان است در ۳۰ کیلومتری مرو باستان ساخته شدهاست.
Merw (ترکمنی) | |
نام دیگر | Alexandria - اسکندریه Antiochia in Margiana - انطاکیهٔ مرغیانه Marw al-Shāhijān - مروشاهجان |
---|---|
موقعیت | نزدیکی ماری |
منطقه | آسیای مرکزی |
نوع | سکونتگاه |
تاریخ | |
فرهنگها | ایرانی، آیین بودایی، مردم عرب، سلجوقی، مغول، ترکمن |
اطلاعات بیشتر | |
وضعیت | ویرانه |
نام رسمی | پارک دولتی تاریخی و فرهنگی مرو باستان |
گونه | فرهنگی |
معیار | ii, iii |
تاریخ ثبت | ۱۹۹۹ (23ام کمیته میراث جهانی یونسکو) |
شماره ثبت | ۸۸۶ |
State Party | ترکمنستان |
Region | آسیا-پاسیفیک |
به ساکنان مرو در فارسی مَروَزی گفته میشود به معنی «زیَنده در مرو». مردم نواحی شرقی خراسان مرو را به نام مور «Mowr» و باشندگان آن را موری (بر وزن دوری به معنی بشقاب) میگویند.
مرو بزرگ در قرون وسطی معروف بود به «مرو شاهجان» تا با مروالرود که مرو کوچک است اشتباه نشود. ظاهراً شاهجان معرب شاهگان فارسی و به معنی شاهانه و شاهوار است. یاقوت و بعضی نویسندگان دیگر معتقدند که شاهجان به معنی جانِ شاه است. در دارالامارهٔ شهر گنبدی از آجر افراشته شده بود که به قول اصطخری پنجاه و پنج ذراع قطر داشت و زیر این گنبد بود که نخستین جامههای سیاه، رنگآمیزی شد و این رنگ شعار عباسیان واقع گردید.[3]