مدیتیشن
فنون تمرکز ذهن بر روی یک موضوع / From Wikipedia, the free encyclopedia
مدیتیشن، مراقبه، ژرفپویی یا درونپویی (به انگلیسی Meditation) عملی است که در آن فرد از یک تکنیک - مانند ذهنآگاهی، یا تمرکز ذهن بر روی یک موضوع، فکر یا فعالیت خاص - برای آموزش توجه و آگاهی و دستیابی به یک حالت روان و آرام و پایدار ذهنی استفاده میکند. بسیاری از آئینهای مدیتیشن و برخی از دینهای بزرگ به خصوص ادیان شرقی نظیر آیینهای هندو و بودایی روشهای مدیتیشن را نیز دربرمیگیرند. اکثر روشهای محبوب مدیتیشن ریشهٔ شرقی دارند. از روشهای معروف مدیتیشن شرقی تفحص خود، ذهنآگاهی، درونپویی متعالی (تی. ام)، ذاذن و ویپاسانا است.
مدیتیشن بهطور کلی فنون و روش تسلط بر ذهن است. در مدیتیشن مهارتهای مختلفی مانند تسلط بر ذهن به دست میآید. افراد به دلایل و اهداف مختلف دینی و غیر دینی مدیتیشن میکنند.
مراقبه ممکن است استرس، اضطراب، افسردگی و درد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد و باعث افزایش آرامش، درک، خودانگاره و رفاه شود. تحقیقات برای درک بهتر اثرات مراقبه بر سلامتی (روانشناختی، عصبی و قلبی عروقی) و سایر قسمتهای بدن در حال انجام است.[1][2]