مؤسسه مالی و اعتباری
From Wikipedia, the free encyclopedia
مؤسسههای اعتباری نهادهای اقتصادی غیردولتی و عمومی در ایران هستند که با موافقت اصولی[persian-alpha 1] بانک مرکزی تأسیس میشوند و به عملیات بانکی[persian-alpha 2] مشغول هستند.[1]
حداقل سرمایهٔ لازم برای تأسیس مؤسسهٔ اعتباری در ایران 15000 میلیارد تومان است.[2]
بنابر آییننامهٔ مصوب ۴ بهمن ۱۳۹۳ هیئت دولت، مؤسسههای اعتباری پس از گرفتن موافقت اصولی بانک مرکزی باید در سه مرحله از بانک مرکزی مجوز بگیرند (مجوز اولیه، مجوز تأسیس، مجوز فعالیت).[1] اما در عمل تعداد زیادی از این مؤسسهها، بدون داشتن مجوز بانک مرکزی، در سطح کشور بهصورت غیرقانونی فعالیت و همچنین اقدام به تبلیغ خود میکردهاند و بانک مرکزی هم اعلام کرد که هیچ مسئولیتی در قبال سپردههای مؤسسههای اعتباری بدون مجوز ندارد.[3] در حال حاضر اشتغال به عملیات بانکی توسط اشخاص حقیقی یا حقوقی تحت هر عنوان و تأسیس و ثبت هرگونه تشکل برای انجام عملیات بانکی، بدون دریافت مجوز از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران ممنوع است.[4]
بانک مرکزی ایران، مؤسسه اعتباری را مؤسسهای میداند که از طریق جذب سپردههای مجاز بانکی (به استثناء سپرده قرض الحسنه جاری)، گرفتن تسهیلات و استفاده از سایر ابزارهای مالی به تجهیز منابع مبادرت نموده و این منابع را به اعطای تسهیلات اعتباری اختصاص داده یا به هر نحو دیگری به تشخیص بانک مرکزی، واسطه بین عرضهکنندگان و متقاضیان منابع مالی باشد.[5]
بیشتر مؤسسات اعتباری برخلاف بانکهای خصوصی و دولتی، پیش از قانون تنظیم بازار غیر متشکل پولی مصوب سال ۱۳۸۳ و با اخذ مجوز از سایر نهادها مانند وزارت تعاون، کشور، نیروی انتظامی و … ایجاد شدهاند.[تحقیق دستاول؟]