لینچ‌کردن در ایالات متحده آمریکا

لینچ کردن عمل کشتن مردم به دست انبوه افراد خودسر به طور فراقانونی است که از اواخر قرن ۱۸ تا دهه ۱۹۶۰ در ایالات متحده آمریکا رخ می‌داد. عمده موارد زجرکش کردن عمدتاً در غرب و جنوب آمریکا رخ می‌داد. زجرکشی ۳٬۴۴۶ سیاه و ۱٬۲۹۷ سفید بین ۱۸۸۲ تا ۱۹۶۸ ثبت شده‌است.^[1]

کارت پستال لینچ چند سیاه پوست در دولوت، مینه‌سوتا

در ابتدای قرن بیستم در آمریکا، لینچ‌کردن یک سرگرمی برای عکاسان بود. مردم کارت‌پستال‌هایی از لینچ افرادی را که شاهدش بودند برای هم می‌فرستاند. این عمل چنان باب بود که در سال ۲۰۰۰ نویسنده‌ای در تایم نوشت که «حتی نازی‌ها سوغاتی‌های آشویتس را نمی‌فروختند، ولی صحنه‌های لینچ به بخشی پررونق از صنعت کارت‌پستال تبدیل شد. در ۱۹۰۸، این تجارت چنان بزرگ و ارسال کارت‌های قربانیان زجرکشی چنان زننده شده بود که رئیس کل پست آمریکا این کارت‌ها را ممنوع کرد».^[2]

نگارخانه

زجرکش کردن لورا و لورنس نلسون که در کشتن کلانتر در ۱۹۱۱ نقش داشتند.[3][4] زجرکشی سیرک گونه ویل جیمز در ۱۹۰۹، کایرو، ایلینوی

بنی سایمنز قبل از قرار گرفتن روی آتش در روغن زغال خیس شد. کاریکاتوری که تهدید می‌کند کوکلاکس کلان مسافران خورجین دار (اشاره به شمالیها) را زجرکش خواهد کرد. توسکالوسا، آلاباما، ایندیپندنت مانیتور، ۱۸۶۸

یک قربانی در شورش ۱۹۱۹ اوماها، نبراسکا[5] پشت و جلوی کارت پستال جسد سوخته جسی واشینگتن در معرض نمایش در رابینسون، تگزاس پس از زجرکش شدن در واکو، در همان نزدیکی در ۱۶ مه ۱۹۱۶

منابع

1. «Lynching Statistics». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۲.
2. «Blood At The Root - TIME». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ دسامبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۲ ژوئن ۲۰۱۲.
3. "Deputy Sheriff George H. Loney". The Officer Down Memorial Page, Inc. Retrieved 2011-11-07.
4. "by Site-Kathleen Hulser.htm Shaped by Site: Three Communities' Dialogues on the Legacies of Lynching." National Park Service. Accessed October 29, 2008.
5. Lewis, David Levering, W. E. B. Du Bois: A Biography, 2009, p 383