![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1f/%25D0%259B%25D0%25B5%25D0%25B2_%25D0%2594%25D0%25B0%25D0%25B2%25D0%25B8%25D0%25B4%25D0%25BE%25D0%25B2%25D0%25B8%25D1%2587_%25D0%25A2%25D1%2580%25D0%25BE%25D1%2586%25D0%25BA%25D0%25B8%25D0%25B9.jpg/640px-%25D0%259B%25D0%25B5%25D0%25B2_%25D0%2594%25D0%25B0%25D0%25B2%25D0%25B8%25D0%25B4%25D0%25BE%25D0%25B2%25D0%25B8%25D1%2587_%25D0%25A2%25D1%2580%25D0%25BE%25D1%2586%25D0%25BA%25D0%25B8%25D0%25B9.jpg&w=640&q=50)
لئون تروتسکی
سیاستمدار و انقلابی مارکسیست / From Wikipedia, the free encyclopedia
لئون داویدُویچ تروتسکی (با نام اصلی لیو برنشتاین) (به روسی: Лев Дави́дович Тро́цкий) (زاده ۷ نوامبر ۱۸۷۹ – درگذشته ۲۱ اوت ۱۹۴۰) فیلسوف، متفکر، انقلابی، تاریخنگار، روزنامهنگار، سیاستمدار روس و نظریهپرداز مارکسیست بود.[1]
لئون تروتسکی به روسی: Лев Троцкий به اوکراینی:Лев Троцький | |
---|---|
![]() | |
کمیسر خلق برای ارتش و نیروی دریایی | |
دوره مسئولیت ۱۳ مارس ۱۹۱۸ – ۱۵ ژانویه ۱۹۲۵ | |
اصلی | ولادیمیر لنین آلکسی رایکوف |
پس از | نیکلای پادویسکی |
پیش از | میخائیل فرونزه |
کمیسر خلق برای امور خارجی | |
دوره مسئولیت ۸ نوامبر ۱۹۱۷ – ۱۳ مارس ۱۹۱۸ | |
اصلی | ولادیمیر لنین |
پس از | میخائیل ترشچنکو |
پیش از | گئورگی چیچرین |
رئیسجمهور لنین گراد شوروی | |
دوره مسئولیت ۸ اکتبر – ۸ نوامبر ۱۹۱۷ | |
عضو دائم کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی | |
دوره مسئولیت ۱۰ اکتبر ۱۹۱۷ – ۲۳ اکتبر ۱۹۲۶ | |
اطلاعات شخصی | |
زاده | لِو داویدُویچ برونشتین ۷ نوامبر ۱۸۷۹ برسلاکوا، یلیزاوتگراد، استان خرسون، امپراتوری روسیه (اکنون در اوکراین) |
درگذشته | ۱۲ اوت ۱۹۴۰ (۶۰ سال) (ترور شد) کویوآکان، مکزیکوسیتی |
شهروند |
|
ملیت | |
حزب سیاسی | حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه (RSDLP) حزب سوسیال دموکراتیک سوئیس (SDPS) حزب کمونیست اتحاد شوروی (CPSU) |
همسر(ان) | الکساندرا سوولوتسکیا ناتالیا سدوا تروتسکی |
فرزندان | زینیدا ولکوا نینا نولسون لو سدوف سرگی سدوف |
امضا | ![]() |
در آغاز تشکیل اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، تروتسکی که چهرهای اثرگذار و بانفوذ به حساب میآمد به عنوان کمیسر خلق برای روابط خارجی برگزیده شد. پس از صلح با آلمان بنا به ضرورت از این مقام استعفا داد و کمی بعد به مقام وزارت جنگ منصوب شد و رهبری گسترش و ارتقای ارتش سرخ نوبنیاد را بهدست گرفت. او با اینکه پیشینه نظامی نداشت ولی به خوبی از امور نظامی و سیاستهای فرماندهی و جنگی آگاهی داشت و نقش پررنگی در پیروزی ارتش سرخ در جنگ داخلی روسیه ایفاکرد. وی همچنین یکی از نخستین اعضای دفتر سیاسی بود.
بهخاطر کشمکشهایی که در دههٔ ۱۹۲۰ میان تروتسکی و ژوزف استالین، بر سر قدرت و شیوه اداره حکومت، وجود داشت، تروتسکی از حزب سوسیال دموکرات کارگری روسیه اخراج و از اتحاد شوروی تبعید شد. وی در دوران تبعید چندین کتاب مهم دربارهٔ فاشیسم و رژیم استالین نوشت. او که در اواخر دهه ۳۰ از دید استالینیستها (مقامات اتحاد جماهیر شوروی)، عنصری خطرناک برای رژیم استالین در شوروی و جریان چپ روسی در جهان شده بود در سال ۱۹۴۰ در مکزیک توسط یکی از مأموران کمیساریای خلق در امور داخلی به قتل رسید.[2] ایدههای تروتسکی تشکیلدهندهٔ پایه و اساس تئوری تروتسکیسم هستند.[3]