قربانی کردن
From Wikipedia, the free encyclopedia
قربانی تقدیم اموال مادی یا جان حیوانات یا انسانها به یک الوهیت به عنوان عمل کفاره یا پرستش است.[1][2] قربانی کردن یک آیین مذهبی است که در آن یک شیء به الوهیت ارائه میشود تا رابطه صحیح یک انسان با نظام مقدس برقرار، حفظ یا احیا شود. این یک پدیده پیچیدهاست که در اولین شکلهای شناخته شده عبادت و در همه نقاط جهان یافت شدهاست.[3]
ادوارد بارنت تایلور نخستین مردمشناسی است که بهطور علمی به تحقیق در زمینه قربانی پرداخته و معتقد است که قربانی، هدیهای به موجودات ماوراء طبیعی بوده، تا علاقه آنها به قربانی کنندگان جلب شود یا دشمنی آنها را کاهش دهد.
در خصوص تاریخچه قربانی در دوران باستان گفته میشود که بشر همواره به دنبال ایجاد پیوندی میان خود، خداوند و مقدسات دینی بوده و قربانی کردن یکی از روشهایی است که این پیوند را به وجود میآورد. در یونان باستان، قربانی نماد کفاره، تزکیه، آرامش خاطر و استمداد از رحمت خدایان بوده و در مصر باستان نیز قربانی به عنوان عملی آیینی رواج داشتهاست.