علیت
From Wikipedia, the free encyclopedia
عِلیَّت یا رابطهٔ میان علت و معلول در فارسی پیوندی میان یک رویداد (علت) با رویدادی دوم (اثر یا معلول) یا برآیند است که در آن، رویداد دوم برآمده از رویداد اول است.[1] این نیز به بٌن و بَر شناخته میشود.[2] به زبان ساده، علت «وجودبخشِ» معلول است و معلول هستیِ خود را از علت میگیرد. و معلول در نتیجهٔ علت به وجود میآید؛ مثلاً در جملهٔ «باد وزید و شاخههای درخت تکان خورد» وزیدنِ باد «علت» و تکان خوردن شاخههای درخت «معلول» است.
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
برای برهان اثبات خدا، برهان علیت را ببینید.